หน้าส่วนตัว
กล่าวถึงฝันที่วิจิตรบรรจงสร้าง
ใช่ความว่างเวิ้งว้างกลางเวิ้งฝัน
คือความคิดที่เรียงถ้อยร้อยรับกัน
เป็นสิ่งอันสำคัญอย่างมากมาย
โลกเรืองรองในวันที่ฝันสร้าง
โลกเลือนลางในวันฝันลับหาย
โลกคือโลกในวันฝันทลาย
แต่โลกคล้ายสวนสวรรค์เมื่อฝันเยือน
หลับตาเห็นสายรุ้งงามทอทามทับ
ลืมตารับภาพที่เห็นไม่เป็นเหมือน
ในฝันนั้นคือวันสุขทุกข์ไม่เยือน
ฝันลางเลือนเพียงใดใคร่ติดตาม
ออกตามหาโลกฝันอันวิจิตร
ดั้นด้นตามความคิดชีวิตถาม
โลกความจริงโหดร้ายจึงออกตาม
หาโลกงามตรงข้ามโลกที่เป็นจริง
เดินจนเหนื่อยไม่ยอมแพ้แม้อ่อนล้า
ไม่จนกว่าจะพบฝันอันใหญ่ยิ่ง
อดทนเดินคือเดินหนีโลกที่จริง
ไปสู่สิ่งที่สรรค์สร้างกลางมายา
จนสุดท้ายค้นหาฝันไม่พบ
มันคือจบความตั้งมั่นฝันหายหน้า
หมดกำลังหมดความหวังหมดปัญญา
หมดศรัทธาจากมายาสารพัน
เพียงความฝันที่วิจิตรบรรจงสร้าง
เพียงความว่างเวิ้งว้างกลางเวิ้งฝัน
เพียงความคิดที่เรียงถ้อยร้อยรับกัน
เพียงสำคัญแต่ในฝันใช่ความจริง
เสี้ยว 9 ม.ค. 2545 14:52 น. - ID 8643 
1033
4
0
9 มกราคม 2545 15:51 น. - comment id 29437
บางทีอาจจะ ไม่พบฝัน เพราะเป็นวันที่เจ้าเหงาเกินข่ม หากเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล่า ระอาระทม มาพักร่มสักหน่อยค่อยเดินทาง
9 มกราคม 2545 18:11 น. - comment id 29470
ขอเข้าไปอยู่ในฝันด้วยคนสิ แวะมาแซวขอรับ
9 มกราคม 2545 19:20 น. - comment id 29483
ออกตามหาด้วยคนสิครับ
9 มกราคม 2545 23:46 น. - comment id 29556
ฝันเดิมหายไป ฝันใหม่ได้อีกเรื่อยๆ ที่สำคัญ อย่าท้อนะคะ ฝันให้ไกล แล้วไปให้ถึง คำๆนี้ ยังใช้ได้เสมอหล่ะ ^-^
2 กุมภาพันธ์ 2545 11:54 น. - comment id 33366
เราขอไปด้วยคน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด