เพียงพลิ้ว
ขวัญเอย...เคยเพริดไปให้คืนกลับ
อย่าไปลับเดียวดายตามสายฝัน
ยอมรับเถิดว่ารักร้างคือรางวัล
ไยรำพันว่าช้ำไห้คร่ำครวญ
สัจธรรมรักดำเนินมาเกินครึ่ง
เกินจะดึงรักไร้ให้คืนหวน
พี่ไม่รักคิดถึงคำนึงนวล
รักเรรวนกลืนกล้ำร้องร่ำไร
รักยังมีประกายที่ปลายฟ้า
ไกลสุดตายังเรืองรองผ่องสุกใส
พี่ฝากคำพร่ำบอกยิ่งยอกใจ
ดาวดวงไหนคือดวงนั้นบอกฉันเทอญ
ยังคงเจ็บซ้ำซากยากลืมลบ
มิสงบใจร้องไห้ไม่ขัดเขิน
รักไกลลิบหยิบลำบากยากเหลือเกิน
ถูกหมางเมินบ่อยครั้งใจยังทน
บทสรุปคือใจไห้โหยหา
คนไร้ค่าเตรียมพร้อมยอมหมองหม่น
รับความทุกข์สิ้นหวังในวังวน
ชีวิตตนติดกับดักรักอำลา
บุญหรือกรรมนำชักให้รักล่ม
เศร้า