๏ อยากเก็บความทรงจำอันล้ำค่า แม้เวลาผ่านพ้นแต่หนหลัง หากทุกสิ่งวันนี้ไม่จีรัง เพียงสักครั้งเท่านั้นไม่ฝันไกล เขียนถึงคนบนฟ้าที่ลาจาก เคยทุกข์ยากเคียงกันเมื่อหวั่นไหว ร่วมแต่งแต้มเติมฝันทุกวันไป คราวห่างไกลไม่สิ้นถวิลครวญ ขอพันผูกด้วยรักสลักจิต ท่ามนิมิตซ่านซึ้งคำนึงหวน สู่หวามไหวแผ่วผ่าวเร้ารัญจวน กลับปั่นป่วนเคลิ้มสั่นด้วยอันใด ช่างเงียบเหงาเดียวดายมิวายช้ำ ดั่งตอกย้ำยิ่งหนักคล้ายผลักไส ดุจสิ้นแล้วไม่เหลือแม้เยื่อใย แลทางไหนว่างเปล่าสุดร้าวรอน