หน้าส่วนตัว
เสียงสายฝนระรัวฟ้าหลัวหม่น..
แสนทุกข์ทนรุกเร้าเหงาใจยิ่ง..
เพียงอยากรู้นิยามหลักความจริง
หากฉันนิ่งมิต่อ ..คงพอใจ..
เป็นอย่างฉันวันนี้.. ก็ดีแล้ว
เดินตามแนวของพ่อ.. มิท้อให้
สร้างสิ่งดีเริ่มพลัน ..มิหวั่นใคร
ยิ้มใสใสกลางฝน ..มิบ่นเลย
ฟ้ามืดมิดไร้ดาว..ฉันหนาวเหน็บ
บาดแผลเจ็บร้าวลึก..มิอาจเผย
โลกกว้างใหญ่แสนวุ่นมิคุ้นเคย
ฉันจะเงยหน้าสู้.. เพื่อปูทาง..
...........
908
18
0
