ตะวัน
ในวันแดดใส..
ลองปล่อยความอ่อนไหวไปไล้เมฆขาว
และลอบชำเลืองวันอันแสนยืดยาว
สิ่งที่เห็นเป็นเพียงความว่างเปล่า..ของการเดินทาง
ฟ้าสวย..เธอว่าไหม
แต่ฉันอดคิดไม่ได้ทำไมถึงกลวงว่าง
เคยเห็นแต่ละอองฝันอันเบาบาง
ที่ไม่เคยก่อร่าง..ในฟ้ากว้าง..ได้สักที
บางเวลา..ฉันก็อยากเลิกค้นหาความฝัน
แต่ฉันก็ไม่รู้จะทำอะไรให้มันดีกว่านี้
รู้ไหม..บนโลกใหญ่ใบนั้นฉันใช้เวลากันมันมาหลายปี
แต่แล้วอยู่ดีๆ..ฉันก็หนีมันขึ้นมา
ฉันหาเรื่อง..โทษอะไรไปตามเรื่อง
แต่เรื่องของเรื่องคือฉันใช้เวลาเปลืองในการค้นหา
ฉันจึงเดินทางลัด..สะบัดปีกสู่ฟ้า
สุดท้ายกลายเป็นว่า..ผืนดิน แผ่นฟ้า..ไม่ต่างกัน
- - - - - - - - - - - - - -