ไฟในบ้านจงจำไว้อย่าให้ออก หรือนำไปประกาศบอกยิ่งหมองหม่น เราอยู่นี่ถูกตีตราว่ายากจน แต่เราทนกินอยู่อย่างพอเพียง เฝ้ากระเบียดกระเสียรทนทุกข์ยาก สิ่งที่เราลำบากไม่บ่ายเบี่ยง ไม่เคยคิดชีวิตเราฟ้าลำเอียง จึงร้อยเรียงเป็นบทกลอนอ่อนอุรา แม้ชีวิตเป็นเช่นนี้ยังยิ้มสู้ ให้โลกรู้วันพร่งนี้ต้องดีกว่า ปริญญาชีวิตพิจารณา คือคุณค่าความเข้มแข็งให้แต่งเติม