เมจิคเชี่ยน
ท้องฟ้ากว้างทอดไกลไม่สิ้นสุด
แต่เธอหยุดยืนแลแค่เบื้องหน้า
หลงสเน่ห์ภาพลวงบ่วงมายา
ตามัวพร่าไม่ฟังความหวังดี
เดินเข้าไปในม่านแห่งความผิด
มุ่งสู่ทิศสู่ทางความเลวนี้
เห็นดอกบัวลอยมาคว้าทันที
ทั้งๆที่คือกงจักรที่ดักพราง
คำเตือนกล่าวใครบอกเธอตอกกลับ
ไม่ขอรับขอรู้ดูแค่หาง
เดินเข้าตรงถ้ำเสือเชื่อปลายทาง
ว่าสว่างบริสุทธิ์และผุดผ่อง
ยากจะยื้อดึงจิตให้คิดใหม่
โดนมนต์ไซร้มนต์คำเข้าจับจ้อง
ลอยละเมอเพ้อคว้างอยู่กลางทอง
ยิ้มร่ำร้องเธอสุขไม่ทุกข์เลย
ความรื่นเริงสัมผัสได้เพียงชั่วครู่
เธอจะรุ้บางอย่างเมื่อทางเผย
แสงสุรีย์สาดโรยมาโปรยเปรย
ค่อยระเหยหมอกควันพลันลับไป
หนทางหน้าเปิดกว
872
10
0
หน้าส่วนตัว
