ฉันไม่เคยมีความสุขในชีวิตของฉันเลย ตั้งแต่ฉันเกิดมาฉันก็พบแต่สภาพของครอบครัวที่แตกร้าว มีแต่ความร้าวฉานอยู่ตลอดเวลา
ตัวฉันเองเป็นลูกคนกลาง ฉันมีพี่ชายและน้องสาวที่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอ บ้านฉันค่อนข้างยากจนข้นแค้น ขัดสนไปเสียทุกเรื่อง เวลาไปเรียนฉันก็ต้องเป็นเด็กอยู่ในความอนุเคราะห์ของทางโรงเรียน เพื่อน ๆ ก็ชอบล้อว่าฉันเป็นเด็กอนาถา
ฉันไม่เข้าใจว่าฉันผิดตรงไหนที่เกิดมาจน คนจนไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียนเหรอ
ฉันมักจะถามตัวเองแบบนี้อยู่เสมอ ๆ จนมีอยู่วันหนึ่งด้วยความที่ฉันเป็นคนช่างอ่าน ฉันก็ไปสมัครทำงานพิเศษในห้องสมุดของโรงเรียน ตอนนั้นฉันมีความสุขมากกับการที่ได้อ่านหนังสือมากมายทำให้ฉันเ
603
1
0
หน้าส่วนตัว
