White roses
ยินสายลม..บรรเลง..เป็นเพลงเศร้า
ทำนองร้าว..ระบม..อกตรมไหม้
สะอื้นครวญ..หวนหา..อย่างอาลัย
ด้วยหัวใจ..ขื่นขม..ฝากลมมา
รำพันว่า.."รักเธอมาก"..จากดวงจิต
อยากแนบชิด..เคียงใกล้..ใจเสน่ห์หา
เป็นรักแท้..รักมาก..จากอุรา
ถึงแม้ว่า..นวลน้อง..เจ้าของมี
ได้ยินคำ..เพ้อพร่ำ..ฉันร่ำไห้
น้ำตาไหล..อกสั่น..แทบขวัญหนี
หัวใจฉัน..ปวดร้าว..เศร้าเหลือดี
ทุกราตรี..หนาวเหน็บ..เจ็บทรวงใน
ด้วยหัวใจ.."ถูกพันธนาการ"..มานานนัก
โดนพิษรัก..หม่นหมอง..ต้องร้องไห้
ร้าวระบม..เกินกว่า..รักษาใจ
แต่เธอไซร้..ช่วยปลอบรับ..ซับน้ำตา
อยากมีรัก..สุขสมหวัง..ดังตั้งจิต
ไม่มีสิทธิ์..แม้เอ่ยคำ..ช้ำหนักหนา
หวั่นวิตก..