ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้น เมื่อนึกถึงวาจาของท่านนายแพทย์พูนพิศ อมาตยกุล ขึ้นมาได้ ท่านเคยกล่าวไว้ว่า แนวทางในการพัฒนาวงดนตรีคนตาบอดนั้น ข้อสำคัญอยู่ตรงที่ จะต้องเล่นเพลงให้ได้ทุกแนว เมื่อมีผู้เรียกร้อง ก็จะต้องตามใจผู้ฟังทุกกลุ่ม ซึ่งผมก็เห็นด้วยกับท่านครับ แล้วหวนกระหวัดคิดมาถึงการเขียนงานของตนเอง ผมอุปมาละม้ายวนิพกกำลังร้องเพลงบำเรอทุกท่าน การที่ท่านเข้ามาเยี่ยมชม มีค่ากว่าทานใดๆทั้งสิ้น แต่การที่วนิพกคนนี้จะร้องเพลงต่อไป ต่อไปได้นั้น ก็ใคร่เรียนถามทุกท่านก่อนว่า เพลงที่ร้องไปแล้วเป็นเช่นไร และท่านผู้ฟังอยากฟังเพลงอะไรบ้าง วนิพกก็พร้อมจะตามใจทุกท่านเสมอครับ เพื่อจะได้มีคนชมผลงานนานๆ ผมเพิ่งมาอาศัยบ้านเรือนไทยไม่ถึงกึ่งเดือน ฉะนั้น ธรรมเนียม ประเพณีที่นี่เป็นเช่นไรจึงยังไม่แจ่มแจ้ง ผมกลัวจะทำผิดใจท่านผู้อ่าน จึงอยากทราบว่า ร้อยกรองของตราชูควรพัฒนาไปในแนวไหน ขอได้โปรดให้ความเห็นผมด้วยครับ รักและเคารพเพื่อนๆเสมอครับ จากใจวนิพก ตราชู
ตราชู 31 พ.ค. 2549 10:25 น. - ID 4397 
1505
0
0
4 มิถุนายน 2549 16:30 น. - comment id 14465
อืมมม ก็พอดีไม่ค่อยว่างนะน้อง แต่ด้วยเคยใกล้ชิดคนตาบอดมาก่อน เลยขอมาสนทนาด้วยสักนิด คำตอบตรงนี้คือ อันตัวน้อง ก็มีข้อจำกัดอยู่แล้ว ดังนั้น พี่อยากแนะให้เขียนอะไรที่สบาย ๆ อกหัก รักระทม ขมขื่น ไม่ชื่นมื่น ตลกฮาเฮ เสียดสีการเมืองบ้างก็ได้ อะไรที่บางทีดูไร้สาระ แต่สร้างอารมณ์ร่วมได้เยอะ อย่าไปยึดติดกับทฤษฎีเยอะ จะปวดหมอง นี่พูดจริงนะ ถามใครในบ้านไทยโพเอ็มได้เลยว่า พี่พระจันทร์เศร้าฯน่ะ ไม่ชอบเรื่องเครียดๆ น้องตราชูเก่งเชียวละ แต่ขออย่างเดียว อย่าเครียดนะจ๊ะ อ่านงานน้องแล้ว พี่ก็ว่า งานดีนะ แต่พี่เกร็ง อิ อิ อิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ