วันนี้ก็เป็นวันธรรมดาที่ไม่มีอะไรมาก ฉันได้มีโอกาศเจอคนที่ ....ครั้งหนึ่งชีวิตของฉันมีแต่เธอ แต่ตอนนี้มันจบไปแล้วละ ฉันเดินออกจากสงครามที่รู้ว่าจุดจบคือความพ่ายแพ้ นานเหลือเกินกว่าจะเดินทางหนีมากได้จาก หมองควันกลิ่นไอของความทุกข์ บาดแผลมันตกสะเก็ด หลุดไปเรื่อยๆ ตามวันเวลาที่ผ่านไป 3 ปีแล้ว เสี้ยนขี้ดินหลุดไป .... น่าจะเข้มแข็งได้แล้วนะ น่าจะลืมมันไปหมดแล้ว ว่าไปชาติหน้าขอเกิดเป็น คอมพิวเตอร์ได้ไหม จะได้กด DELETE ครั้งเดวทุกอย่างก็หายไปหมด แต่นี้อ่ะนะ ดวงใจของฉันก็เป็นก้อนเนื้อเล็กๆ เอาไม้เขี่ยก็รู้สึก เอาเข็มจิ้มก็เจ็บ เมื่อเป็นแผล แม้จะตกสะเก็กแต่ก็ยังปรากฎเป็นร่องรอย รอยแผลเป็นที่ต้องไปประตูน้ำโพลีคลินิก ให้เขาลบให้ ....... ถ้าทำได้อย่างนั้นก็ดีซิน่ะ มันผ่านไปแล้ว มันผ่านไปแล้ว ต้องเติบโตนะจ๊ะ
มารน้อย 15 ธ.ค. 2547 13:37 น. - ID 3991 
1099
2
0
23 ธันวาคม 2547 15:54 น. - comment id 80112
เติบโตต่อไป เตรียมใจให้พร้อม... คนที่เธอควรรอกำลังจะมาถึง... เขากำลังมาเพียงแต่เขายังสงสัยว่าเธออยู่ไหน... เขาจะเจอเธอในเร็ววัน... ความปวดร้าวในวันที่ผ่าน... มันเป็นเพียงแค่ตะกอนที่ทับถม... กลายเป็นแร่ธาตุอันอุดม... ช่วยทำให้แข็งแรงเติบโต... ดอกไม้เจ้าเอ๋ย... อย่าได้อ่อนไหวไปตามสายลม... อย่าได้ทำตัวเองเหมือนเหี่ยวเฉา... ความสดใสของเจ้าจะจางไป... รักที่ผ่านพ้นไป.... ผ่านไปนานหรือไม่นานมันก็ผ่านไปแล้ว... รักครั้งหน้ามีหรือไม่ฉันคิดว่าคงไม่แย่กว่านี้ฉันมั่นใจ...ถ้าผ่านมันไปก็ไม่มีอะไรต้องกังวล... เพิ่งจะได้คุยกันแท้ๆ.... เนทหลุด... มันแย่แต่ก็ดี... อย่างน้อยก็ได้เจอคุณ... และก็คงเจอกันอีกในเร็ววัน... แล้วเจอกันนะครับ...
24 ธันวาคม 2547 16:55 น. - comment id 80135
อ่ะจ้า มารน้อย จะรอคุณ น่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ