กัลยา แม้นปอง ด้วยต้องจิต
จำต้อง ครวญคิด ผิดไม่ได้
ปะดี ของดี เลยดีไป
ปะร้าย พึงรู้ มิอยู่นาน
ต้องใจ เพียงได้ ไม่นานนัก
รู้จัก ไม้นี้ ไม่กี่ก้าน
เล่มเกวียน ร้อยลี้ เยาวมาลย์
เอกบุรุษ มิตามทัน ชั้นเล่ห์กล