อยากถอยห่างวังวนพ้นกระแส ความเกิดแก่เจ็บตายในสังขาร ธรรมดาสรรพสัตว์เกินทัดทาน ย่อมวายปราณมิพ้นบนทางกรรม อันรูปกายชายหญิงสิ่งสมมติ ย่อมโทรมทรุดผุพังทั้งเจ็บช้ำ มิอาจอยู่ยืนยงคงรูปธรรม ใครหวังค้ำคงกายอย่าหมายมี ทิ้งรูปกายใช้ความคิดจิตวิญญาณ ขอก้าวผ่านวัฏฏะผละหน้าหนี จะตามรอยต่อฝันอันสุนทรีย์ ชั่วหรือดีอยู่ที่ตนใช่คนใด ขอปลดปล่อยลอยล่องสู่ฟองฝัน มิปิดกั้นความจริงสิ่งยิ่งใหญ่ จิตวิญญาณแห่งตนบนทางไกล จะก้าวไปเพียงลำพังมิยั้งหยุด!!! ๒๐/๑๐/๕๒