เขียนกลอน...เพราะอ่อนไหว
คิดถึงใครที่เหินห่าง
ใจฉันมันบอบบาง
พออ้างว้างจึงมีน้ำตา
คิดถึง...จึงรวดร้าว
น้ำตาพราวเพราะห่วงหา
เขียนไว้ให้ผ่านตา
เผื่อเธอผ่านมาจะได้ไม่ลืมว่า...
...เรารักกัน
25 สิงหาคม 2545 13:42 น. - comment id 70058
ค๊า....เศร้าและก็เพราะมากๆค๊า....ToT....

25 สิงหาคม 2545 14:22 น. - comment id 70071
ผ่านมาอ่านจ้า

25 สิงหาคม 2545 14:36 น. - comment id 70083
ชอบคำนี้จังแว่นหนา เขียนไว้ให้ผ่านตาเนี่ยะ

25 สิงหาคม 2545 19:52 น. - comment id 70177
คิดเหมือน monki เลย

25 สิงหาคม 2545 23:51 น. - comment id 70268
ผ่านตา...แต่จำคำสุดท้ายได้ดีนะ

26 สิงหาคม 2545 01:02 น. - comment id 70290
มาอ่านด้วยคนนุงจ้า... มะยอม ต้องให้ผ่านตาให้ได้ แต่ต้องผ่านแว่นก่องจ้า ฮี่ๆๆๆ

26 สิงหาคม 2545 11:55 น. - comment id 70419
คนที่เธออยากให้อ่านผ่านมาแล้ว (จ้า) อยากให้...นวล...น้องแก้วรีบไปหา พี่จะคอยน้องน้อยอยู่ท่าศาลา เหมือนดั่งที่เคยมาทุกราตรี (ยังจำได้ไหมจ๊ะน้องแว่น)

27 สิงหาคม 2545 13:47 น. - comment id 70724
เศร้าจังเลย....คุณแว่นหนา....
with love
