บทกวี...คิดถึง...ใครสักคน
ผ่านสายฝน..สายหมอก..และดอกหญ้า
ผ่านดวงดาว..ดวงจันทร์..บนท้องฟ้า
ให้เธอได้..รับรู้ว่า..คิดถึงจริง
คิดถึง...คิดถึง...ใจจะขาด
แต่มิอาจ..จะทำได้...ในทุกสิ่ง
ขอเธอรับ..ความคิดถึง..อย่าได้ทิ้ง
หากเป็น..เช่นนี้จริง..ฉันสุขใจ
ใครสักคน..กำลัง..ห่วงหา
ในเวลา...ที่ท้องฟ้า..ไม่สดใส
แต่ทุกความรู้สึก..รับรู้..ได้ด้วยใจ
ขอเธอ..จงรับรู้ไว้...ไม่ได้ทิ้งกัน
บทกวี..เป็นเพียง..คำบอกเล่า
ในสิ่ง..ที่ตัวเรา..เป็นอยู่นั้น
เป็นเพียง..ความรู้สึกที่มี..ในแต่ละวัน
ุพรุ่งนี้..อาจเปลี่ยนฝัน..เป็นคนละคน
วันนี้..จิตใจ...ใสสะอาด
พรุ่งนี้พลาด...อาจมี..ที่สับสน
วอนสายลม..ท้องฟ้า..และดาวเบื้องบน
ทำให้คน..อย่างเธอ..จงเข้าใจ
3 มิถุนายน 2546 16:07 น. - comment id 142823
ความรู้สึกนึกคิดในทุกวัน มักเปลี่ยนผันตลอดวันนั้นใช่ไหม ไม่มีความแน่แท้มีอยู่แค่ความจริงใจ ระหว่างเธอกับฉันและทุกคนใช่ไหมคนดี ***แวะมาทักทายค่ะ***

3 มิถุนายน 2546 17:41 น. - comment id 142853
เรียงรส..พจนา
ภาษา..สื่อใจ
คิดถึง..คนไกล
สายใย..ผูกพัน
กวี..กานท์ขาน
ฝากผ่าน..ความฝัน
คิดถึง..วารวัน
ร่วมกัน..ร่วมเคียง
หากยัง..คงคิด
ส่งจิต..ส่งเสียง
ผ่านฟ้า..มองเมียง
ร้อยเรียง..เคียงใจ

3 มิถุนายน 2546 21:43 น. - comment id 142919
เป็นบท..ต่อกวี ที่ดี..จึงให้ รับรู้..ด้วยใจ ต่อไป..มั่นคง เรียงผ่าน..ตัวอักษร บทกลอน..แสนหวาน ร่วมกัน..วันวาน พรุ่งนี้..ต่อไป

4 มิถุนายน 2546 11:48 น. - comment id 143010
เพราะ มากค่ะ แต่งได้สวยงาม ชอบค่ะ

4 มิถุนายน 2546 18:31 น. - comment id 143104
ค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะ

16 มิถุนายน 2546 11:52 น. - comment id 144688
ไม่ว่าเธอคิดถึงกันหรือเปล่า ก็จะขอคิดถึงเธอเรื่อยไป อยู่คนเดียวเหงาจนจับหัวใจ แต่ไม่เคยให้ใครแทนที่เธอ มันจะนานแค่ไหน แม้เธอไม่รักกัน แต่ฉันก็ยังเป็นเหมือนเดิม เพลงที่เธอบอกฉันว่ามันเป็นเพลงของเรา ยังคงเปิดฟังเสมอ......
