แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง..
ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอ้ละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเห ไปจนไกล
แต่เล็กจนโตโอ้..แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ
เติบ..โตโอ้เล็กจนใหญ่
นี่แหละหนาอะไร..มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม
ควร คิดพินิจให้ดี
ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวช..เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ..ทดแทนไม่สิ้น..พระคุณแม่..เอย..
5 สิงหาคม 2546 19:17 น. - comment id 158671
เรามีวันนี้ได้เพราะน้ำนมของแม่

5 สิงหาคม 2546 20:43 น. - comment id 158689
ดีใจกับคนที่มีแม่อยู่ข้างกาย คอยให้ความอบอุ่นและเสียใจกับคนที่ขาดแม่ผู้ที่ให้ไออุ่นเราทุกอย่างตั้งแต่เกิดจนวันที่จากโลกนี้ไป ทำไม่ผมถึงจะได้แม่กลับคืนมา ?

6 สิงหาคม 2546 14:40 น. - comment id 158833
อุ่นใด ๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียน อบอุ่นอ้อมแขนแห่งรักแม่ประคอง ^___^ พอดีตอนเด็ก ๆ ไม่ได้กินนมแม่นะ ขอเปลี่ยนเป็นค่าน้ำเงิน แทนแล้วกัน ฮ่า ๆๆ รักแม่ที่สุดเลย

6 สิงหาคม 2546 17:50 น. - comment id 158861
เป็นบทเพลงที่เพราะมาก ฟังกี่ครั้งก็ไม่รู้เบื่อ
