ไม่เหน็บหนาวในไอแดดที่อบอุ่น
ไม่ว้าวุ่นในสายลมที่พัดไหว
ไม่เหว่ว้าในค่ำคืนที่มีดาวมากมาย
ไม่เดียวดายในวันที่ใจวุ่นวายเพราะคิดถึงเธอ
ไม่เหงาใจในวันที่ฝนพรำ
ไม่ชอกช้ำในวันที่ไม่ได้เจอ
ไม่ท้อแท้ในวันที่พลั้งเผลอ
ไม่น้ำตาเอ่อในคืนที่ไร้จันทร์
ในคืนที่มีสายลมโชย
จิตใจโบยบินไปในทางฝัน
ในค่ำคืนที่ไร้ซึ่งคนสำคัญ
ในใจนั้นยังแจ่มใสไร้แวว..เดียวดาย
ในเวลายามเย็นดอกหญ้าไหว
ยังมีความในใจที่มากหลาย
ยังมีความรู้สึกที่แสนสบาย
ไม่เหน็บหนาวกลับผ่อนคลายเมื่อได้...คิดถึงเธอ
ไม่...แต่ใจกลับคิดถึง
ไม่...แต่กลับคำนึงอยู่เสมอ
ไม่...แต่กลับอยากพบเจอ
ไม่...แต่กลับคิดถึงเธออยู่ทุกวินาที
17 กุมภาพันธ์ 2547 21:21 น. - comment id 217651
อืมม์ งามมาก... แต่แรก... จนจบ... งามค่ะ

17 กุมภาพันธ์ 2547 21:40 น. - comment id 217666
ว้าว.......เพราะดีจังเลยนะค่ะ แวะมาทักทายอ่ะค่ะ

17 กุมภาพันธ์ 2547 22:34 น. - comment id 217691
ปฏิเสธทุกอย่างว่าไม่ ในความจริงข้างในกับไหวอ่อน ยิ่งคิดถึงยิ่งคนึงยิ่งอาวรณ์ และอาทรณ์อย่างเหมือนก่อนตอนมีเรา *-*โดนใจค่ะ ชอบมาก*-*

18 กุมภาพันธ์ 2547 10:08 น. - comment id 217799
ขอบใจ ทิกิ สำหรับคำชม...ขอบคุณจากใจ อารมณ์ที่อ่อนไหว..ทำให้จิตใจไม่สงบนะครับ สำหรับผู้หญิงไร้เงา...มิตรภาพที่ยั่งยืนเสมอมา

18 กุมภาพันธ์ 2547 15:47 น. - comment id 217890
ปากแข็งอ่ะ ^-^

19 กุมภาพันธ์ 2547 17:45 น. - comment id 218421
ประมาณว่า ปากแข็ง แต่ใจอ่อน ว่างั้นเถอะ หลอนน่ารักจัง ชอบค่ะ ชอบ วรรคแรก......

19 กุมภาพันธ์ 2547 17:46 น. - comment id 218422
กลอนน่ารักค่ะ ไม่ใช่หลอนน่ารัก พิมพ์ผิด

19 กุมภาพันธ์ 2547 18:00 น. - comment id 218432
อาจเป็นเพราะมีถนนสายเก่า กับรองเท้าคู่เดิมที่อยู่เคียงข้าง ทำให้ในใจไม่อ้างว้าง เพราะชินกับหนทางที่เคยเดิน

19 กุมภาพันธ์ 2547 21:56 น. - comment id 218503
ทุกความรู้สึกที่เคลื่อนไหว ทุกเข็มนาฬิกาที่หมุนไป ทุกเรื่องราวที่เก็บไว้ ไม่มีวันไหนไม่คิดถึงเธอ

23 กุมภาพันธ์ 2547 13:44 น. - comment id 220096
จะเป็นเช่นนั้นอยู่ทุกวัน จะเป็นอย่างนี้อยู่ทุกคืน เพราะ...ฉันคิดถึงเธอ..
