1.  ชวนมาชมวิชันอันเฉิดฉาย
    นโยบายบิหารการศึกษา
    ในขอบเขตนิเวศรัฐนาวา
     นามใต้แลนด์นัครานิรไท
2. โดยแบบบทบรรทัดฐานบานบุรี
      คือบ่มีปรัชญาให้อาศัย
      ประชากรวัยเกินจำเริญวัย
      เหมือนนิ่งใบ้เลิกนิยมอุดมการณ์
3. ปล่อยนายรวยห้าร้อยระริกเหลิง
    เล่นเถิดเทิงโกยกำไรอันไพศาล
    สำลายครูผู้ชูชนมาช้านาน
    ให้เป็นเพียงพนักงานสืบนคร
4. กับให้โยกสังกัดจนสัดส่าย
    ขึ้นต่อนายใต่โผสโมสร
    ให้ครอบได้ทั่วแคว้นแมนอมร
    สัมฤทธิ์คงเถลิงพรโอ่รำพัน
---------------------------
5.  ในบ่นานจักเห็นประเด็นดัง
        ยุวชนบ้าคลั่งนี่โน่นนั่น
        โดยเบ้าแบบบ่มปัญหามานานวัน
        คือแข่งกันเป็นระบอบต่างกอบโกย
6.     หนังสือเรียนคือสินค้าแต่งมาขาย
        คนออกแบบทั้งหลายคือเสือโหย
        ลูกตาสีตาสาไม่กล้าโวย
        แม้แบบเรียนโหลยโท่ยก็ทนซื้อ
7.    เจ็ดสิบเจ็ดจังหวัดจัดต่างแบบ
       รัฐอิงแอบพ่อค้าบ่กล้าหือ
       ช้าทุกช่วงรัฐจึงอ่อนถูกต้อนตือ
       แม้ตีนมือมีก็เปลี้ยเสียเชิงชาญ
8.    หนังสือรัฐเด่นดีไม่มีใช้
       การศึกษาถึงสมัยอวสาน
       ฤาออกแบบวงชนจนเขลานาน
       เพื่อครอบบ้านครองเมืองเรืองตระกูล
9. ฯ
				
				
			 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 00:41 น. - comment id 546418
เป็นความจริงอันขมขื่นที่ผมสัมผัส-มองเห็นอยู่ แต่เขียนเอามันนะครับ

 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 00:49 น. - comment id 546421
เมื่อคราก่อนบอกว่ารัฐจัดผิดพลาด รวบอำนาจการศึกษาไม่กล้าปล่อย จึงได้สร้างรัฐธรรมนูญเสียเลิศลอย ใครไม่ถอยรวบให้เห็น...เป็นเศษมาร มาวันนี้ยังคงบอกว่ารัฐผิด ด้วยว่าคิดหมุนเวียนเปลี่ยนศึกษาสถาน โอนสังกัดที่เรียกหาร้องมานาน แค่พนักงานสืบนคร..ร้อนคุณครู มีแต่คนบ่นบ้า..ไม่กล้าแนะ เพียงข้องแวะแค่ลมปาก..ฝากคำหรู ไม่เห็นคนพูดถึงเด็ก..จงตรองดู หมดคนรู้..เท่าทันโลก..เฮ้อ!!..โศกจัง ฤา คนไทยลืมง่าย... เคยเรียกร้องไว้อย่างหนึ่ง... พอเวลาล่วงเลย... กลับมาเรียกร้องอีกอย่างหนึ่ง... ....มีใครจำธงเขียวได้บ้าง.... ....เรียกร้องอะไรไว้บ้าง.... ....วันนี้ได้สิ่งนั้น..กลับกลายเป็น..สิ่งที่ไม่ต้องการไปแล้ว....

 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 01:28 น. - comment id 546425
( 9. ) ธรรมนูญแห่งรัฐชัดกระสวน
        การเมืองควรมั่นคงและตรงศูนย์
        คือชาวชนได้ชูคอบริบูรณ์
        รัฐเกื้อกูลพัฒนาประชาธิปไตย
(10)  มีองค์กรเชี่ยวชาญคานอำนาจ
        บ่ให้คนผูกขาดอวดบาทใหญ่
        แต่ความจริงที่เห็นและเป็นไป
        คือเงินง้างกลมสมัยชังตราชู
(11)  ลอบเอียงกฎออกเกณฑ์เอื้อองค์กร
        ให้วงวานโกยก่อนกับพวกหมู่
        ใครตรวจสอบโปร่งใสใช่พวกกรู
        ถูกปลิดปลดร่วงพรูลงพราวโพลน
(12)  แลบันดาลให้ฝนตกหกสิบห่า
        ดันตุ่มดักเอาน้ำท่าถอกกระโถน
        ทำทีทุ่มเททานกระทาโทน
        แท้จริงกรรมกลทะโมนทะมึนแมน
(13ฯ)
							
							
 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 01:39 น. - comment id 546427
ขอไปนอน พรุ่งนี้ผมมาดวลด้วยครับคุณท่องเมฆา

 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 05:40 น. - comment id 546440
คุณก่อพงษ์เห็นด้วยกับการให้มีคำว่า \"สมัครใจ\" คงไว้หรือเปล่าคะ เพราะเห็นว่ามีทั้งครูที่เห็นด้วย และไม่เห็นด้วย ใกล้จะปีใหม่แล้ว พาลูกๆ ไปเที่ยวไหนหรือเปล่าคะ

 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 08:30 น. - comment id 546447
มันผิดตั้งแต่เอาการศึกษาเข้าใน\"ระบบ\" แต่ก็นั่นแหละ คนคุมระบบ มันทำให้เจ๊ง อีกตามเคย สวัสดีครับ คุณก่อพงษ์

 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 10:36 น. - comment id 546502
๏ คิดจะโยกอยากจะย้ายซ้ายไปขวา หันกลับหัวกลับหางอย่างสับสน ของอยู่ล่างพลิกฟื้นขึ้นข้างบน มิยินยลเสียงติติงทำนิ่งใบ้ เพียรลองถูกลองผิดเหมือนคิดเล่น เช้าจรดเย็นกล่าวอ้างว่ายังไหว หากไม่ดีก็กลับปรับแก้ไป แล้ววนใช้แบบเดิมดั่งเริ่มต้น แล้วจะคิดทำไมให้ปวดเศียร คนเขาเอียนเกินรับอีกสับสน วันนี้ปรับพรุ่งนี้เปลี่ยนกันเวียนวน อีกกี่หนจะสำเร็จเบ็ดเสร็จงาน น่าเห็นใจเพื่อนพ้องและน้องพี่ ต้องทู่ซี้ข่มอุราน่าสงสาร สารพัดท่านทำกำกับการ งบประมาณใช่ของตัวช่างหัวมัน อยากจะปรับคิดจะเปลี่ยนเวียนขวาซ้าย อยากจะยื้อคิดจะย้ายตามใจฉัน นึกสนุกปลุกนโยบายใช้รายวัน เพราะท่านนั้นมีคาถา..นานาจิตตู๚ะ๛

 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 15:26 น. - comment id 546602
อย่าคาดหวังอะไรมากจากสถานศึกษาสนใจสิ่งใหนให้เรียนรู้ด้วยตนเอง

 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 17:51 น. - comment id 546613
น่าจะมีตอนต่อไป แต่จะเป็นตอนจบของเขารึเปล่าไม่แน่ใจ กลอนบทสุดท้ายลงสระ \"อูน\" ด้วยสิ ผมไม่กล้าเดา

 
							
						
						15 ธันวาคม 2548 16:03 น. - comment id 546657
ไม่อยากเห็นแบบนี้ในประเทศไทย แต่ทำไงได้หละ พวกเราเลือกเขาเอง ถ้าจะให้ทำ พวกเราก็คงต้องทำ....กันเองอีกครั้ง มิฉะนั้น คงไม่มีอะไรดีขึ้นเป็นแน่ หรือคุณว่าไงค่ะ

 
							
						
						16 ธันวาคม 2548 22:40 น. - comment id 547130
ธรรมนูญแห่งรัฐที่เขียนไว้ คือหวังให้มีรัฐดีที่ควรเห็น แต่เมื่อเขียนออกมาผิดประเด็น มันก็เป็นอย่างนี้..พิกลพิการ ข้อความที่วางยาไว้ในบัญญัติ เมื่อปฏิบัติจึงรู้คืบที่สืบสาน แถมยังคิดไม่ออกบอกซมซาน จึงมาพาลแค่ปลายเหตุทุเรศใจ ตัวอย่างกฏหมายใหม่ที่ควรเขียน ควรจะเลียนรัฐธรรมนูญ..ที่ตรงไหน เริ่มจากเหตุที่ออกกฏจนแจ้งใจ จึงซักไซร้เรียงมาตรา..ให้น่าดู คนที่เขียนในคราก่อนซุกซ่อนช่อง คนมาใหม่จึงแอบจ้อง..เรื่องหมูหมู แล้วให้พวกมาตีความตามใจกรู จึงอดสูในทุกเรื่อง..โอ้!!เมืองไทย จะเขียนด่าคนใหม่ก็ใช่ที่ จะชวนชี้ด่าคนเก่า..ก็ปลาไหล ได้แต่มองเบื่อเหลืออดสลดใจ จะหาใคร..รู้ทันโลก..เฮ้อ!!..โศกครวญ



