13 พฤษภาคม 2547 00:15 น.
spectaculous
กลับมามองที่ท้องฟ้าอีกครั้ง
.....ฉันเห็นเมฆสีฟ้าบ้าง สีครามปะปนกัน เป็นระลอกกลุ่มใหญ่
มองไม่เห็นสายลม แต่รู้สึกได้ถึงกระแสอ่อนๆที่ยังพัดอยู่รอบกายฉัน
นกน้อยใหญ่ พากันโบยบินลู่ลมให้ชมเชยอย่างน่าชื่นชม ในท้องฟ้า
สีอ่อนของแสงจากอาทิตย์ สู่ความสว่างของต้นไม้ใบหญ้าเรียงราย
ล้อมรอบพื้นที่สีเขียวตรงนี้ อากาศที่บริสุทธิ์ของพันธุ์ไม้นานา
.....ทำให้ความสุขง่ายๆเกิดขึ้นได้
............และยังทำให้ความรู้สึกนั้นมากขึ้นตามมา
ฉันรู้สึกได้ว่า ...หากเวลานี้
...พื้นหญ้านุ่มๆตรงนี้จะไม่ได้มีเพียงฉันคนเดียวล่ะ
......ที่ข้างๆ ที่ยังว่างเปล่า ฉันวางมือลงตรงที่ว่างข้างๆนั้น
...จินตนาการขึ้นไว้ว่าจะเป็นคนพิเศษของฉัน
...เห็นเพียงภาพลางๆที่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นเพียงภาพวาดหรือจะมีอยู่จริง
ในความโดดเดี่ยวที่ยังมีความคิดถึงจากทุ่งกว้าง
...ไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่ง
...และใบที่ลู่ไปตามแรงลมที่โบกอยู่สม่ำเสมอ บอกอะไรกับฉัน
...ลุกขึ้น เดินไปเรียบไปกับบึงใหญ่
ที่มีฝูงปลาแหวกว่าย หลบไล่กันไปในหมู่บัวที่บานยามเช้า
...สีชมพูอ่อนๆของกลีบบัว สีที่เธอชอบ สวยที่สุดในเวลานี้
ฉันเดินไปเรื่อยๆตามทางลาดหญ้าที่ยังชื้นไปด้วยน้ำค้างจากคืนจันทร์แรม
...ดอกไม้หลากสีที่แข่งกันเบ่งบานอวดช่อที่มีกลิ่นหอมอย่างธรรมชาติ
...แมลงที่เวียนวนอยู่ท่ามกลางมวลหมู่พฤกษาสัน
ดูเป็นการใช้ชีวิตที่น่าสนใจ
ฉันเดินมาจนถึงเนินสีเขียวที่ลาดยาวไปแสนไกล
...เห็นอาทิตย์ดวงกลมอย่างแจ่มชัดที่ส่องแสงมาที่ฉัน
...มองไปที่ขอบฟ้า แล้วหลับตา
รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่ได้รับในตอนนี้
...มือข้างขวาที่ยังว่างเปล่า กำมันไว้เหมือนว่ามีเธออยู่ข้างๆฉัน
เราจับมือกันไว้ ยืนอยู่ด้วยกันนะ
...มองไปข้างหน้าแล้วหลับตาสิ นี่ไงอิสระที่เธอฝันไว้
.................ท่ามกลางไอแดดและสายลม
ผีเสื้อที่บินอยู่รอบๆนี้บอกว่า
..สถานที่แห่งนี้จะยังเป็นเหมือนภาพๆเดิมที่จะรอให้ฉันกลับมาเยือนอีกครั้ง
แต่ไม่ได้มาตัวคนเดียวอีกแล้ว
..เราจะมาด้วยกัน..
มาทำให้ภาพในจินตนาการนั้นสมบูรณ์
...ฉันยังรอเธออยู่ และที่แห่งนั้นยังรอเราอยู่เช่นกัน...
รอบกายฉัน.....ดุจพู่กัน.....ละเอียดอ่อน
ระบายฉาก.....หากละลาย..กับสายน้ำ
วาดลูกคลื่น..กลืนทรายขาว..ทอดยาวข้าม
ฟ้าสีคราม.....สายรุ้งตาม...หลังฝนโปรย
แต้มเขียวพรม..ลากสายลม...ผสมแสง
ตะวันแดง....ที่แอบแฝง.....ความอบอุ่น
ต้นไม้ใหญ่.....ระแนงใบ....ที่พรูพรุ่น
ระบายฝุ่น....ดอกเกษร....ปลิวพัดพราย
สะบัดปลาย...ระบายใหม่...ในความฝัน
น้ำค้างนั้น.....ยังค้างฝัง.....ณ ฝั่งจิต
ที่ริมบึง.....รวมรำพึง.....ของความคิด
ฟ้าลิขิต.....ให้เล่าสู่.......เนินภูผา
แลดอกฟ้า...พนาพฤกษ์.....ณ ป่าลึก
ความรู้สึก...ลงหยั่งลึก.....ณ จิตใจ
หวลหมู่เมฆ...ที่ล่องลอย...คล้อยตามไป
หัวใจใส.....ล่องลอยไป.....ใกล้ๆเธอ
ทะเล.....หาดทราย.....และสายลม
ช่างเหมาะสม...กลมกลืน..กับผืนฟ้า
แล้วใจนี้....ที่ฝันใฝ่.....หรือไร้ค่า
ใดในหล้า...ช่างไขว่คว้า..ฤๅหมางเมิน
ทะเล.....หาดทราย.....และสายลม
ช่างเหมาะสม...กลมกลืน..กับผืนฟ้า
แล้วใจนี้....ที่ฝันใฝ่.....หรือไร้ค่า
ใดในหล้า...ช่างไขว่คว้า..ฤๅหมางเมิน
ฉันมีโอกาสได้ไปสัมผัสกับสถานที่แห่งนั้น
...ในใจที่อยากจะพรรณนาออกมาเป็นภาษากลอนเสียมากกว่า
แม้ไม่อาจสื่ออารมณ์ของที่แห่งนั้นได้อย่างชัดเจน
...แต่นี่คือกลอนของฉัน แต่งให้เธอ
กลอนของทะเล หาดทรายและสายลม เคียงคู่ท้องฟ้าสีครามผืนใหญ่
...............ณ ทุ่งของหมู่มวลพฤกษาพรรณ......................
*****************************************
-
-
-
-
-
-
- ฉันเขียนได้เพียงเท่านี้ ทำได้แค่นี้
.อาจจะไม่ทำให้เธอรู้สึกได้อย่างที่ต้องการ ฉันขอโทษ
-สิ่งที่เธอคาดหวังในตัวฉันว่าจะทำได้ มันอาจไม่เป็นอย่างที่คิด
-ถ้าหากวันหนึ่งเธอจะได้รู้ความจริงของตัวฉัน
-แล้วจะรับฉันได้ไหม จะเกลียดฉันบ้างหรือเปล่า
-ถ้าความจริงนั้นมันไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างที่เธอเห็น
-
-ฉันอาจเป็นคนสุดท้ายที่เธอเกลียด
-หรืออาจเป็นคนสุดท้ายที่เธอห่วง
-
-แต่ ทุ่งสีเขียวแห่งนั้น เนินที่ทอดยาว แสงอาทิตย์และฟ้าสีคราม
-ยังรอคอยให้กลับไป
-
-...ด้วยกัน
-
-
-ฉันกับเธอนะ............
*****************************************
12 พฤษภาคม 2547 23:59 น.
spectaculous
เคยไหม ความรู้สึกอาจจะไม่ได้เกิดมาเพื่อเขา
แต่อาจเพียงแค่เกิดมาเพื่อคอยดูแล และเทคแคร์เขา
เคยรู้สึกกันแบบนี้บ้างไหมล่ะ แบบที่ฉันเคยได้รู้สึก
แม้จนวันนี้ก็ตามที
เหมือนคนๆหนึ่งที่คงอยู่และพาสิ่งดีๆมาให้กัน
จนถึงวันที่คนที่ถูกกำหนดแท้จริงจะมารับช่วงต่อจากฉัน
หน้าที่ของฉันก็คงจะหมดไปในเวลานั้น
แล้วคงเหมือนแค่คนเดินผ่านมาแล้วก็ผ่านเลยไปเสีย
เหลือเพียงความทรงจำที่จะกลั่นน้ำตาให้หายคิดถึง
สักวันหนึ่งนั้น จะมาถึงเมื่อไหร่นะ
เขาคงมีความสุขกับคนที่รักจริง ฉันเองก็ดีใจที่เป็นเขา
ส่วนที่ตรงนี้คงเหลือแต่เพียงความเศร้าโศกที่แทนที
ความฝันของครั้งหนึ่งๆ กันคนที่ดีๆสักคน เหมือนภาพวาด
แต่นานไปภาพวาดนั้นก็ซีดจางและเก่าขาด
จนอาจไม่เหลือรายละเอียดเดิมๆที่อดทนแต่งแต้มมาแสนนาน
ภาพความทรงจำสีจางๆ ไม่เลือนหายไปหรอกในความรู้สึก
แต่ในความเป็นจริง ได้จากไปแล้ว เหลือเพียงความว่างเปล่า
กับเวลาที่พ้นผ่าน ใจของคนที่ถูกปรุงแต่งนานับ
ถูกหล่อหลอมด้วยความรู้สึกมากมาย ฝังแน่นยากที่จะไถ่ถอน
ฉันเองก็มีหัวใจที่ถูกขีดเขียนไว้ด้วยใครสักคนหนึ่ง
และไม่มีสิ่งใดที่จะเข้าไปลบหรือล้างร่องรอยเหล่านั้นออกได้
มีเพียงน้ำตาที่ชะล้างออกมาภายนอกทุกครั้งที่ได้ฉุกคิด
ฉันเกิดมาเพื่อช่วงเวลาที่แสนดีช่วงหนึ่งของใครสักคน
แค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่มากมายด้วยความปรารถนาดีที่มีให้
ซึ่งในท้ายที่สุดก็ทำได้เพียงแค่หันหลังแล้วจากไป
ไม่สามารถพอที่จะเหลียวกลับมามอง
และไม่กล้าพอที่จะบอกกันเป็นครั้งสุดท้ายว่าลาก่อน
ฉันไม่อาจแข็งใจพอจะพูดคำๆนี้ ทำไม่ได้
ผูกพันธ์ เหมือนห่วงที่คล้องไว้แล้วตัดไม่ขาดเสียที
แม้ใจหนึ่งจะยินดีที่เธอนั้นจะมีความสุข
แต่ในหนึ่งภายในนี้เหลือเพียงภาพสุดท้าย
เกิดมาเพียงเพื่อดูแล ไม่ใช่หัวใจของกันและกัน
ก็ยังพอใจ และยังอุ่นใจในวันเวลาที่ได้ทำหน้าที่นั้น
สักวันเมื่อคนๆนี้จะต้องจากไปแล้ว
ขอเธออย่าร้องให้ แต่จงดีใจกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา
เธอในวันนั้นต้องเข้มแข็งกว่าวันเก่าๆนะ
ให้ระหว่างเราเพียงความทรงจำกับภาพวาดในหัวใจ
มีความสุขกับชีวิตใหม่ที่ควรจะเป็น
แล้วบันทึกอดีตเก่าๆนั้นไว้ วันใดที่เธอคิดถึงฉัน
ขอให้บันทึกนั้นช่วยย้อนรอยยิ้มและเสียงหัวเราะนั้นมาสู่เธอ
อีกครั้ง....................................~
12 พฤษภาคม 2547 23:53 น.
spectaculous
ผู้หญิงลืมยาก เขาว่าความจำดี
แต่ผู้ชายไม่เคยจะลืม
ผู้หญิงจู้จี้ขี้บ่น เขาว่าใส่ใจรายละเอียด
แต่ผู้ชายไปตามสถานการณ์ ไม่อยากซีเรียส
ผู้หญิงมักใจร้อน ถ้าเธอโกรธอย่าตอแย
ผู้ชายใจเย็น ค่อยๆเปลี่ยนทุกเหตุการณ์อย่างฉัน รู้ดี
ว่าเธอเป็นเช่นไร ไม่มากและก็ไม่น้อยแน่
ผู้หญิงบางครั้งใจอ่อน เป็นพิเศษ
แต่บางทีก็ใจแข็งอย่างน่าปรบมือให้
ผู้ชายไม่ได้ใจแข็งอย่างที่ผู้หญิงส่วนใหญ่คิด
อ่อนโยนพอที่จะรับรู้และเข้าใจผู้หญิงหลายๆด้าน
ผู้หญิงชอบผู้ชายที่คุยเก่ง คุยสนุกและพูดถูกคอ
ผู้ชายอย่างฉันก็ชอบที่เธอคุยสนุก และดูทะเล้นเหมือนเด็กๆดี
ผู้หญิงชอบผู้ชายที่แต่งตัวดูเรียบๆแต่ไม่ตกยุค ไม่อายใครเขา
แต่รู้ไหม ผู้ชายชอบอะไรง่ายๆ แบบสบายๆ อย่าบังคับกันนักล่ะ
ผู้หญิงชอบให้ผู้ชายเอาใจเธอ หน้าแดงเมื่อเจอคำหวานๆ
ผู้ชายก็ชอบให้ผู้หญิงมาเอาใจบ้างเหมือนกันนะ ใส่ใจกันหน่อย
ผู้หญิงร้องให้ ฉันจะคอยปลอบใจ เธอเป็นอะไรไหม?
ผู้ชายก็ร้องให้เป็น เมื่ออยู่ต่อหน้าคนที่รัก
ผู้หญิงชอบความสวยงาม ดาว เดือน คลื่นลมทะเล
ผู้ชายก็ชอบเหมือนกับที่เธอชอบนั่นแหละ ทำความเข้าใจดูสิ
ผู้หญิงอย่างเธอเทคแคร์ฉันดีเหลือเกิน รู้สึกดีใจ
ผู้ชายอย่างฉันก็ไม่เคยสนใจใคร ใส่ใจแค่เธอเช่นกัน
ผู้หญิงเมื่อต้องห่างไกล คิดถึงกันมากไหม อยากคุยหรือเปล่า
ผู้ชายคนนี้ ห่างกันนั้นแสนเหงา อยากมองหน้าเธออีกสักครั้ง
ผู้หญิงรับของจากผู้ชาย นั้นเกรงใจ
แต่รับไว้ด้วยความจริงใจ ฉันเองก็มีความสุขที่ได้ให้
ผู้ชายรับของจากผู้หญิง รู้สึกเกรงใจเสียยิ่งกว่า
เธออุตส่าห์ซื้อให้ฉัน ฉันจะรักษามันไว้เป็นอย่างดี
ผู้หญิงรักผู้ชาย คงไม่จำเป็นต้องบอกว่ารัก
แค่ความเป็นห่วงเป็นใย เอาใจใส่ ก็เป็นที่เข้าใจดีแล้ว
ผู้ชายอย่างฉันรักผู้หญิงน่ารักอย่างเธอ
ย้ำว่ารักอีกกี่ครั้ง ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ยังเป็นคำพูดคำเดิม เสมอไป
ผู้หญิงถามผู้ชายว่าท้อไหม
ในใจเธอนั้นเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดเลยรู้ไหม
ผู้ชายไม่คิดจะถามคำถามนี้หรอก
เพราะผู้ชายนี่แหละที่จะเป็นคนก้าวไปหาผู้หญิงที่เป็นที่รัก
ผู้หญิงมักจะถามว่าเธอกำลังทำสิ่งใดอยู่ และทำเพื่อใคร
ผู้ชายคนนี้จะบอกกับเธอว่า ฉันกำลังทำสิ่งที่ดีที่สุด ก็เพื่อเธอ...
และคำนิยามของผู้หญิงอย่างเธอคือ "ฉันเป็นฉัน"
แต่คำนิยามของผู้ชายอย่างฉันคือ"ฉันจะเหมือนเดิม"
12 พฤษภาคม 2547 23:43 น.
spectaculous
ค่ำคืนที่ฉันมักจะนอนไม่หลับ
เพราะคิดถึงก็ใช่
เป็นห่วงก็อีกแหละ
เธอจะร้อนไหม หนาวหรือเปล่า
อารมณ์ดีอยู่หรือกำลังทุกข์ใจ
หลับหรือยังหรือยังอยู่เป็นเพื่อนฉัน
นอนอย่างสบายใจหรือเธอกำลังร้องให้
คิดถึงฉันเอาไว้สิ
ฉันที่อยากให้เธอพบเจอแต่ความสุข
ฉันที่อยากลบคราบน้ำตาให้กับเธอ
ฉันที่จะเติมรอยยิ้มให้แทนที่
ฉันที่จะสร้างเสียงหัวเราะให้เธอได้เห็น
ฉันที่รักเธอมากแค่ไหน เข้าใจบ้างไหม
เวลามากมายที่ฉันใช้ไปเพื่อเธอ
ฉันรู้ว่ามันไม่เสียเปล่าใช่ไหม
ที่ได้รักเธอฉันก็มีความสุขมากแล้ว
แม้หากเธอจะไม่รักไม่สนใจฉันเลย
ไม่เลยแม้สักนิด ฉันก็จะไม่ว่าเธอ
เพราะเราอาจเป็นเพียงแค่คนผ่านมา
เข้ามาเพื่อเทคแคร์เธอในช่วงหนึ่งของชีวิต
แค่นั้นก็เป็นได้ ที่ฉันอาจจะได้กระทำ
เหนือจากนี้ฉันคงไม่มีสิทธิ์สินะ
มากกว่าเพื่อน แต่ไม่เหมือนคนรัก
แบบนี้หรอกหรือเปล่าที่ฉันได้รับอยู่
เราไม่สามารถเป็นได้มากยิ่งกว่านี้
ต้องอยู่อย่างนี้ตลอดไปหรือยังไงนะ
ถ้าเป็นจริง ฉันควรทำอย่างไรกับวันนั้น
เวลาสุดท้ายของเราจะมาเมื่อไหร่
จะไม่ได้เคียงข้างกันอีกแล้ว
ต้องเป็นแค่คนที่ได้รักตลอดไป
ใช้ชีวิตคนละด้าน ไม่เหมือนกัน
คิดถึงกัน แต่ไม่อาจได้พบกันอีก
หัวใจที่เหงาจนเกินจะแก้ได้
อยากจะอยู่กับเธอให้นานที่สุด
เท่าที่จะทำได้จนถึงวินาทีสุดท้าย
แล้วอยากจะหลับตาลงเสียที
ไม่อยากเห็นสิ่งที่สวยงามอีก
เพราะเหล่านั้นไม่มีอีกแล้ว
แล้วจะมองเห็นสิ่งใดไปทำไม
เพราะรักทำให้คนตาบอดกันได้
แต่ฉันพร้อมที่จะไปสู่ความมืดมิด
ฝันชีวิตไปสู่ความว่างเปล่าอีกครั้ง
เปลวเทียนเล่มสุดท้ายจวนหมดไข
พร้อมจะจากไปด้วยรอยยิ้มนี้
น้ำตาของความสุขใจครั้งสุดท้าย
ลาก่อนความสุขที่เคยได้รับ
เหลือเพียงความทรงจำสุดท้าย
ภาพเธอเมื่อครั้งที่ฉันยังมีความหวัง
12 พฤษภาคม 2547 23:38 น.
spectaculous
กับชีวิตของคนเรา ที่มีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามา
ฉันก็เป็นหนึ่งคน ที่ได้พบ ที่ได้เจอ และได้สัมผัสสิ่งเหล่านั้น
ฉันเกิดมาด้วยความไร้เดียงสา และเติบโตมาด้วยการสอนสั่ง
ฉันใช้ชีวิตไปกับการเรียนรู้ การศึกษาและการสั่งสมประสบการณ์
ฉันได้เข้าใจความรู้สึกต่างๆกับการดำเนินชีวิตที่หลากหลาย
ฉันเคยได้ยินคำว่ารักตั้งแต่อายุยังน้อยๆ จากที่ยังไม่ค่อยเข้าใจ
ฉันเริ่มได้ใช้คำๆนี้เมื่อฉันเริ่มโตพอที่จะกระทำอะไรที่บ่งบอกว่ารัก
ฉันเริ่มรักใครคนแรกด้วยความทุ่มเทมากมาย ไม่มีการหลอกลวง
ฉันให้ความรักอย่างเต็มที่แต่ก็ไม่สามารถรักษาใจเขาไว้ได้
ฉันเริ่มทำความเข้าใจใหม่เรื่อยมา เริ่มรู้ว่าควรเริ่มต้นใหม่อย่างไร
ฉันมีความรักอีกครั้งกับความเข้าใจที่ถูกแก้ไขและเปลี่ยนแปลง
ฉันรู้ว่า ค่อยๆรัก มันสมควรที่สุดที่จะให้กับใครสักคนอย่างจริงใจ
ฉันยังคงทุ่มเทให้กับเธอคนนี้ แต่ก็ไม่มากเกินไปจนสุดตัว
ฉันพยายามในหลายๆอย่างเพื่อทำให้เธอ มองฉันด้วยความไว้วางใจ
ฉันไม่สร้างความเข้าใจผิดๆให้กับคนที่ฉันรัก ไม่เสแสร่งหลอกลวง
ฉันบอกกับเธอว่ารักอย่างสม่ำเสมอ ตามอย่างคนที่มีความรัก
ฉันค่อยๆปรับปรุงตัวเองไปตามวันเวลาที่เดินไปพร้อมๆกัน
ฉันทำความเข้าใจทุกความเปลี่ยนแปลงของเธอและก็ตัวของฉันเอง
ฉันเห็นความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่บางครั้งก็คือความเศร้าใจ
ฉันรู้เสมอว่าความรักใหม่ที่ฉันได้ทำอยู่ มันมาคู่กับความเหงา
ฉันทนกับความรู้สึกนี้มานาน แต่ก็ไม่เคยยอมแพ้แม้แต่น้อย
ฉันเคยคิดจะถามเธอว่า เธออยากให้ฉันเป็นไปในแบบไหน
ฉันได้รับคำตอบจากเธอว่า ฉันไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรหรอก
ฉันรู้สึกได้ว่า เธออยากให้ฉันเป็นฉันคนเดิมอย่างที่เธอรู้จัก
ฉันพร้อมจะทำเพื่อเธอ หากสิ่งเหล่านั้นไม่มากเกินความสามารถ
ฉันให้เธอในหลายๆสิ่งที่ฉันอยากจะให้ด้วยความเต็มใจ
ฉันยังเหมือนคนทุกคนที่รอที่จะได้ยินคำว่ารักจากคนที่เขารักที่สุด
ฉันเคยคิดสงใสเมื่อก่อนนั้นว่า รักกันทำไมต้องมีเลิกลากันด้วย
ฉันเข้าใจแล้วล่ะว่า เพราะความรักมันไม่สมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่าง
ฉันมีความรู้สึกคิดถึงทุกครั้งที่นึกถึงเธอขึ้นมา ไม่ว่าอยู่แห่งไหน
ฉันเคยได้ใกล้ชิดใครมาก่อน กับความรักที่รับรู้ได้ว่าแสนสุข
ฉันเองก็อยากได้ความอบอุ่นจากคนที่รัก เหมือนเป็นความห่วงใย
ฉันจริงใจในทุกความรู้สึก ที่ไม่เคยจะปกปิดหรือพูดปัดให้ผิดใจ
ฉันเข้าใจเสมอว่า การจะรักกันอย่างเหนียวแน่นต้องใช้เวลา
ฉันพร้อมที่จะอยู่อย่างคนรอคอย แม้คืนวันจะเนิ่นนานสักเท่าไหร่
ฉันจะคงมั่นกับความรักที่ฉันมี ถ้าฉันได้บอกว่าให้ไปกับใครแล้ว
ฉันเกิดมาในตระกูลของคนจีนที่มีความซื่อสัตย์และอดทน
ฉันเป็นในสิ่งที่ฉันเป็น และมั่นใจในสิ่งที่ฉันเลือก รวมถึงความรัก
ฉันมีความสุขที่ได้รักเธอ คนที่ฉันอยากรัก และอยากจะคอยดูแล
ฉันจะทำให้เป็นอย่างที่เธอต้องการโดยที่เธอไม่ต้องขอร้องใดๆ
ฉันรู้ดีว่าความพึงพอใจของคนเรามันมีขอบเขตสักแค่ไหน
ฉันที่รักเธออยู่ในตอนนี้ ก็เพียงพอกับใจที่ฉันมีแล้วจริงๆ
ฉันอาจไม่ใช่หนึ่งคนที่ดีพร้อม แต่ฉันพร้อมจะมีใจให้กับเธอเสมอ
ฉันพูดในใจเสมอว่า ฉันจะอยู่เป็นคนของเธอ จะรักเธอตลอดไป
ฉันจะไม่โกรธหากฉันไม่ใช่คนแรกในสายตาเธอ แม้จะเป็นคนสุดท้าย
ฉันจะดีที่สุด เพื่อให้เธอไม่ต้องกังวลใดๆ ให้ลำบากใจเลย
ฉันจะให้เธอได้เลือกและได้รักอย่างที่ใจของเธอต้องการจะไป
ฉันไม่อ้อมค้อม จะทำจะพูดอะไรที่ตรงกับใจกับเธอทุกอย่าง
ฉันจะไม่รั้งเธอไว้ หากเธอพบใครที่ดีที่สุด และเธอนั้นพึงพอใจ
ฉันจะขอลา หากเธอพบความสุขที่แท้จริง ซึ่งอาจจะไม่ใช่ฉัน
ฉันจะยินดีกับเธอกับความสุขของเธอทั้งต่อหน้าและลับหลัง
ฉันจะเก็บภาพของเธอและความทรงจำดีๆที่มีเธอเอาไว้ตลอดไป
ฉันจะมีเธออยู่ในจินตนาการ หากครั้งใดที่ฉันคิดถึงเธอขึ้นมาอีก
ฉันอาจจะได้อยู่กับเธอในฐานะผู้คอยดูแลเอาใจใส่เพียงช่วงหนึ่ง
ฉันคงได้ทำให้เธอสุขใจเพียงแค่ไม่กี่ปีของชีวิตที่ฉันมีให้เธอ
ฉันจะต้องจากกับเธอตลอดไป แต่ฉันก็จะไม่เสียใจตลอดไป
ฉันจะอยู่กับใครอื่นก็ตาม แต่ใจฉันเองก็คงไม่มีวันจะลืมเธอได้
ฉันจะหวังว่าแล้วสักวันคงจะได้พบเธออีกครั้งหนึ่งด้วยรอยยิ้ม
ฉันจะบอกกับเธอในครั้งนั้นตามตรงว่า แม้ตอนนี้ฉันยังรักเธออยู่
ฉันยืนยัน แม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน ก็จะรักเธออย่างนี้ตลอดไป
ฉันจะอ่อนล้าลงกับชีวิตที่หมดไปตามกาล ก็ยังรักเธอเสมอ
ฉันจะหลับตาลงกับวันเวลาสุดท้าย ก็ยังอยากจะมีเธออยู่ข้างๆ
ฉันจะพูดว่าลาก่อน เมื่อลมหายใจสุดท้ายจะได้สัมผัสโดยเธอ
หน้าส่วนตัว
1182
