12 กุมภาพันธ์ 2547 15:30 น.

.. หิ่งห้อย .. หมดแรงรัก ...

sun strom

...  หิ่งห้อย ด้อยแสง หมดแรงรัก ...
     นั่งคอยน้องมองไปด้วยใจหวัง  
     ว่าพี่ยังมีใครใฝ่ฝันหา
     แต่คอยแล้วคอยเล่าเจ้าไม่มา
     คงเบื่อหน้าพี่นี้ที่แสนจน
          มองสายน้ำไหลเอื่อยเรื่อยธารใส
          เหมือนหัวใจไหลไปให้หมองหม่น
          คิดถึงเพียงดวงหน้าน้องหน้ามล
          แต่เพราะจนทนช้ำระกำทรวง
     ชาตินี้มีเพียงสิทธิแค่มองภาพ
     มิอาจทาบแนบกายได้ของหวง
    ดั่งหิ่งห้อยด้อยแสงแห่งดาวดวง
     ละลิ่วล่วงลงดินสู่ถิ่นเดิม				
11 กุมภาพันธ์ 2547 10:46 น.

พึ่งพระธรรม

sun strom


ลาพักผ่อน  ห้าวัน หนีความเศร้า
จะลองเอา กายและใจ ไปฝึกฝน
หันหน้าสู่  พึ่งพระธรรม ให้หายร้อนรน
เพื่อฝึกตน ให้หายเมา กิเลสมาร

วันแรกเข้า ในศาลา หน้าตาตื่น
ไหว้ทั้งยืน ไม่คุกเข่า น่าสงสาร
เพียงเข้าวัด ยังเก้งก้าง ไม่ชำนาญ
พิธีการ อะไรก็ ไม่รู้เลย

เป็นครั้งแรก  ที่ตัดใจ เข้าปฏิบัติ
หลวงพ่อนัด ให้มา อย่าทำเฉย
ปะป๋าเอง ท่านขับรถ ไปส่งเลย
บอกเปิดเผย  หากปล่อยไว้ ไม่เป็นคน

แม้เข้าวัด  ยังไม่หาย คลายความเศร้า
นี่ตัวเรา  เป็นอะไร น่าสับสน
คิดถึงเขา ไม่เคยลืม หมองกมล
คิดถึงคน ที่จากไกล ไม่ลืมเลือน

ลงได้รัก ปักหัวใจ ใช่ลืมง่าย
ถึงเขาร้าย ก็ยังจำ หาใดเหมือน
ชีวิตเรา เหมือนเป็นคน ที่ขาดเพื่อน
แม้อยู่เรือน ยังนั่งเหงา เศร้าใจจัง

กลอนครั้งหน้า จะนำพา ให้เกิดสุข
ปลดเปลื้องทุกข์ ทั้งกายใจ ให้สุขสันต์
เป็นสิ่งดี นั่นคือผล แห่งการนั้น
การที่ฉัน เขาปฏิบัติ เดินจงกลม


   				
11 กุมภาพันธ์ 2547 10:18 น.

... ความรัก ... ที่ไม่เหมือนใครใคร

sun strom

...  ความรักที่ไม่เหมือนใครใคร ...
      ไม่ต้องรักฉันมากกว่าใครใคร    
      ไม่ต้องรักฉันจนหมดทั้งหัวใจ
       ขอให้รักฉันมั่นคงตลอดไป
       ส่วนตัวฉัน ขอมอบหัวใจไว้ให้เธอ
... ถึงแม้ วัน เวลา จะหมุนเวียนเปลี่ยนไป /font>
    แต่ความรักของฉันจะมั่นคงตลอดไป
... ความรักของฉันอาจไม่หวานเหมือนใครใคร 
     แต่ความรัก  ของฉันนั้น  ออกมาจาก  ส่วนที่ลึกที่สุด ... ข อ ง หั ว ใ จ ........ 				
10 กุมภาพันธ์ 2547 13:40 น.

... มั ด ห มี่ ...

sun strom

     มัทนี    มีที่มา   จากมัดหมี่  
     ชื่อแปลกดี   มัดหมี่   มีความหมาย
     ด้ายถักทอ   ลายผ้า   สวยน่าใช้
     ความยิ่งใหญ่   ผ้ามัดหมี่   อีสานไทย
               มัทนี   หรือมัดหมี่   ที่รู้จัก
               สวยน่ารัก   ปักใจ   ให้ไหลหลง
               ทุกวันนนี้   ยังลืม   เธอไม่ลง
               คิดพะวง   หลงเงา   เฝ้าแต่รอ
      มัทนี   เจ้าจะรู้   บ้างหรือไม่
      ว่าคนไกล   คนนี้   อ้อนวอนขอ 
       ให้เเธอนั้น   มาแนบ    แอบอกคลอ
       จนใจท้อ   รอเก้อ   เธอไม่มา				
10 กุมภาพันธ์ 2547 11:26 น.

ร้าวรอน

sun strom


นั่งทำงาน  เหม่อมอง สองฟากฝั่ง
เจ้าความหลัง ตามราวี ให้หม่นหมอง
เจ็บหัวใจ ตรมตรอม มันร้าวรอน
ใจมันร้อน เหมือนกับไฟ มาไหม้เรา

คิดถึงเขา  ไม่เคยลืม นั่งซึมเหม่อ
บางคืนเพ้อ ห่วงหา อาวรณ์เขา
เจ็บเหลือใจ น้ำตานอง หนอตัวเรา
ทุกค่ำเช้า ไม่เคยจาง ห่างหายไป 


ปะป๋าท่าน เวียนมาหา พร้อมกับปลอบ
หากไม่ชอบ ก้อลืมเขา นะลูกรัก
ห่วงตัวเอง ลุกขึ้นยืน ให้พร้อมพรัก
ปะป๋ารัก  ลูกทั้งคน หม่นหมองใย

ปะป๋าขา ทราบหรือเปล่า มัทเจ็บช้ำ
เพียงถ้อยคำ จะเลือนหาย ไปหรือไม่
โปรดเถอะนะ โปรดถอยไป ให้ห่างไกล
ขอมัทได้ ไตร่ตรองดู ชั่วครู่ยาม

ช่วงสามเดือน ที่เราเป็น เช่นนี้น่ะ
ปะป๋ามา คอยห่วงใย คอยห่วงห้าม
ทั้งเอาใจ ดูแลเรา เฝ้าติดตาม
หากแต่ยาม  เราเจ็บปวด เราอยากตาย

เช้าวันหนึ่ง ปะป๋าพา ไปใส่บาตร
เหมือนกับว่า กรรมยังมี ให้เราใช้
หลวงพ่อท่าน ทักทายเรา ว่าเป็นไง
เจ้าทำไม ไม่ลองเข้า สู่พระธรรม


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟsun strom
Lovings  sun strom เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟsun strom
Lovings  sun strom เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟsun strom
Lovings  sun strom เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงsun strom