ภูวดินทร์
อยู่เดียวดาย ช่างโดดเดี่ยว เปลี่ยวใจเหงา
ไม่มีเขา ร่วมเคียงคู่ อยู่กันสอง
รักเคยรัก รักเขามาก เป็นหมายปอง
ร่วมอยู่สอง เรียงเคียงคู่ ร่วมอยู่กัน
เธอมาทิ้ง ทิ้งฉันไป ใจสุดเหงา
จากฉันไป ไม่มีเรา เธอกับฉัน
ใจคอยอยู่ พร่ำเพ้อคู่ อยู่ทุกวัน
ดวงใจนั้น สุดแดดิ้น เหมือนสิ้นลม
ใจจำทน หม่นหมอง ร่ำร้องไห้
ฟักฟูมฟาย น้ำตาไหล สุดขื่นขม
รักเราแล้ว ปล่อยให้เรา ต้องระทม
ต้องขื่นขม ตรมใจตาย วายชีวัน
แสนเศร้าโศก ตรมความซ้ำ น้ำนองหน้า
กลายน้ำตา เป็นสายเลือด เหือดติดฝัน
ทุกวันนี้ คอยลิ้มเลือด ซอกซ้ำอัน
โอ้อกฉัน จำฝืนตรม ซ้ำฝืนใจ
คอยร่ำเรียก เพรียกหาเธอ