ใจจะสูงเป็นมนุษย์พระพุทธสอน ท่านพุทธทาสเขียนกลอนให้แจ้งชัด พุทธคือตนรู้ธรรมนำขจัด ธรรมมิอยู่ในวัดเพียงเท่านั้น ธรรมคือทำนำใจให้แจ่มแจ้ง ใจแสดงสั่งกายให้ผายผัน กายก่อกรรมบุญบาปให้ทราบทัน บุญบาปจ้องปองกระชั้นผันชีวิต ที่เราเป็นเรามีตอนนี้อยู่ เป็นตัวกูของกูยังข้องติด จึงมีทุกข์สุขสลับทับประชิด วนเวียนในความคิดของตัวตน ถ้าละได้วางได้ใสสว่าง ปัญญาเกิดดับอำพรางแห่งเหตุผล ค่อยๆวางครั้งละหน่อยปล่อยกมล สุดท้ายตนพ้นตายก่อนตายเอย