วันเวลาผันเปลี่ยนเวียนหมุนผ่าน กับคืนวันอันเนิ่นนานเปล่าเปลี่ยวร้าง กับดวงตาซึ่งมืดมนไม่เห็นทาง ความอ้างว้างเกาะกุมทั้งดวงใจ เดินหลงไปในเส้นทางอันมืดมิด มีชีวิตอยู่ไปไร้ความหมาย ชีวิตที่เหลือเพียงลมหายใจ อยู่ต่อไปคงไม่ได้ดีกว่าเดิม เคยตัดใจคิดว่าจะลาจาก อยากจะพรากไปจากจากโลกใบนี้ โลกที่ไมีมีอะไรที่ดีดี ทิ้งชีวีให้สูญสิ้นสุดไป แต่แล้วใจก็ต้องเปลี่ยนความคิด เมื่อชีวิตได้พบแสงสดใส ได้พบใจที่ไม่เคยได้จากใคร เธอนั่นไงคือหัวใจที่รักจริง
898
4
0
หน้าส่วนตัว
