แอ็ปเปิ้ล
จากอนุบาลจนถึงมหาวิทยาลัย
มีวันนี้ได้ก็ภูมิใจเป็นหนักหนา
จากเด็กดื้อที่โง่เขลาเบาปัญญา
ถึงฝั่งฝันจนเก่งกล้าเพราะมีครู
ตัวอักษรในบทกลอนที่ขีดเขียน
จะนึกถึงวันที่ครูเพียร...สอนให้หนูได้เรียนรู้
ก.เอ๋ย ก.ไก่ ข.ไข่ ง.งู
เรียงร้อยเป็นถ้อยคำที่สวยหรู...ก็เพราะครูที่สร้างฝันขึ้นมา
ผ่านกะแสน้ำเชียวและโขดหินใหญ่
เรือลำน้อยยังพายไปอย่างไม่เหนื่อยล้า
รุ่นแล้วรุ่นเล่าที่ผ่านเข้ามา
เรือจ้างก็ยังฝันฝ่าส่งถึงฝั่งชัย
จากนี้เหลือเพียงหน้าที่ของเรา
ที่จะทำความฝันเล่านั้นให้เป็นจริงได้
แม้วันนี้...ไม่มีครูอบรมอยู่ใกล้ ๆ
แต่คำสอนของครูยังอยู่ในใจตลอดมา
ขอบพระคุณอีกครั้ง
สำหรับหนึ่งแร
1007
3
0
หน้าส่วนตัว
