ดอกบัว
อย่าตามหาอย่าถามอย่าตามรู้
ว่าจะอยู่จะไปที่ไหนบ้าง
จงฝึกฝนดิ้นรนค้นระหว่าง
ระยะทางชีวิตลิขิตใด
จงอยู่อย่างรู้รอดปลอดกิเลส
จงรู้เหตุปัญหาพาหวั่นไหว
จงรู้ตื่นรู้ตัวรู้ทั่วไป
จงรู้ไว้ร้อยปีไม่มีแล้ว
ชีวิตนี้สั้นนักตระหนักจิต
ควรเพ่งพิศว่างเว้นเน้นวับแวว
รู้ตัวตนต้นทุนหนุนเพริดแพร้ว
ได้คลาดแคล้วบาปกรรมจะนำไป
มัจจุราชนายเราเอาไปแน่
ต่างก็แต่เร็วช้าอย่าหลงไหล
ทุกทิวาราตรีที่เปลี่ยนไป
เรานี้ใกล้ป่าช้ามาทุกวัน
อนิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง
จะหลบเลี่ยงหนีหายอย่าหมายฝัน
แม้จะห้ามวิญญาณอยู่นานวัน
คงจะฝันลืมตามิถาวร
อย่าตามหาอย่าถามนามชีวิต
ว่าเมื่อปลิดจะไปที่ใดก่อน
ม
หน้าส่วนตัว
1767
18
0
