หิ่งห้อย เพียงดิน ณ ทุ่งดอกจาน
จักกล่าวนิทาน ซึ่งเป็นตำนาน เล่าขานนานฉนำ ผู้เฒ่ากล่าวไว้ ..สอนให้จดจำ .ทุกเย็นยามค่ำ ..จำไว้ใส่ใจ เรื่องของแม่หม้าย ..ผู้ซึ่งผัวตาย ..ดับหายสูญไป อาลัยเศร้าโศก ..วิโยคดวงใจ หม่นหมองร้องไห้ ..ไร้พรรณผ่องสี ขาดแล้วที่พึ่ง นางเฝ้ารำพึง คะนึงโศกี พักตร์หมองผิวเผือด แห้งเหือดรัศมี นางยังโชคดี .ที่มีลูกชาย ช่วยแม่บรรเทา จากหนักเป็นเบา ..เหงาเศร้าเข้าคลาย เที่ยวขอทานกิน เหงื่อรินเป็นสาย ทิ้งแล้วความอาย ความหมายของคน ขอข้าวสุกบ้าง ..ข้าวสารมีบ้าง อยู่ข้างแม่ตน บ้างก็ทานให้ ...ด้วยใจกุศล ..บางคนเหยียดคน ..ไล่พ้นธรณี