..... เมื่อยามร้อนก็บ่นว่าอบอ้าว แอร์ก็ห้ามเปิดด้วยช่วยประหยัด มีพัดลมก็พังใบพัดหัก ร้อนชะมัดอึดอัดให้ขัดใจ ..... พอฝนตกก็บ่นว่าเฉอะแฉะ เสียงเหมาะแหมะรำคราญเสียงฝนใหล ฟ้าคำรามเสียงดังชังช้ำใจ ไม่สดใสหมองหม่นทนฝนพรำ ..... พอว่าหนาวครางสั่นให้ขัดขืน ไม่สดชื่นนอนขดทนหนานซ้ำ ทั้งเป็นหวัดจามดังน้ำมูกฉ่ำ ให้ระกำสามฤดูต้องสู้ทน ,,,,, ไม่ว่าร้อนฝนหนาวเจ้าบ่นชัด ให้เคืองขัดกลัดกลุ้มทุกแห่งหน ในที่สุดเสียงบ่นก็หมดลง เมื่อคนบ่นต้องตายหายรำคราญ