พุด
ฟ้า...ค่อยๆคลี่ม่านตระการ
เปิดรับสายแสงแรกสราญ
รับอรุณรุ่ง..อีกวันและอีกวัน
ดวงดอกไม้ละออทั้งโลกหล้า
ก็ต่างพากันคลี่รอรับดวงดอกแดดอ่อนๆอุ่นๆ
ให้ไล้ละมุนหยาดน้ำฝนหยดน้ำค้าง
พร่างระเหยหายวับไปกับพรายสุริยา
แล้ว..
ต่างพากันแย้มเผยอกลีบเกสรแสนหวาน
บานรอมวลหมู่ภู่ผึ้งภุมรินทร์
มาตอมบิน..ตามติดชิดเชย..ชม..
สายธารา... ยังระรินไหลพร่างพรม
ในป่าใหญ่พฤกษ์ไพรกว้าง
จาก..เทือกภูสู่แดนดินที่ราบลุ่ม
ฝากความกลุ้มระทึก
ให้นอนหลับไม่ลึกไม่เต็มตื่น
ด้วยกลัวภัยจากสายน้ำป่า
ที่นับวันจะแล้งไร้น้ำใจ
ต่างพากันพร้อมพลีไหลเชี่ยวกราก
มาฝากมาสอนบทเรียนสัจจธรรม..
มวลมนุษย์ไม่รู
1027
3
0
หน้าส่วนตัว
