นกตะวัน
เราเดินมาเรื่อยๆ สบายๆ ผ่านหัวโค้งหลายโค้ง แต่ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด ทั้งยังรู้สึกเย็นเสียด้วยซ้ำ เพราะตลอดเวลาเราเดินอยู่ภายใต้ร่มเงาของหมู่ไม้สูงใหญ่ที่แผ่เรือนยอดเบียดชิดกัน จนแทบบดบังมิให้แสงแดดส่องผ่านลงมาได้ บางช่วงจึงร่มครึ้ม แต่บางช่วงมีแสงแดดส่องลงมาได้บ้าง จนกระทั่งมาพบหมอปุ๊กำลังพาน้องต้นและสมาชิกชมรมฯ ล้านนาดูนกด้วยท่าสบาย ภายใต้แสงแดดยามบ่ายที่ส่องผ่านม่านไม้เป็นลำลงมา
เธอเก่งกาจฉลาดล้ำช่ำชองนก
มองวิหคเหินใส่ไม่เสาะหา
นำเพื่อนพ้องน้องรักพักสายตา
แนบพื้นป่าประดับดินนอนสิ้นแรง
มือยกกล้องส่องสูงยอดยูงยาง
ตาไม่ว่างเว้นจ้องมองฝ่าแสง
หูเงี่ยฟังชั่งใจให้เคล
633
2
0
หน้าส่วนตัว
