ฝากฝัน
ณ ราตรีที่ดาวคงพราวฟ้า
คลื่นยังซ่าซัดสาดหาดทรายขาว
ลมคงพลิ้วต้องสนใบหล่นกราว
ทะเลเศร้าคืนนี้ที่ไร้นาง
สนต้นเก่าเราเคยนั่งตั้งเตาผิง
ปูปลาปิ้งอิงอุ่นอรุณสาง
เจ้าเคยบอกเสียงสนดั่งคนคราง
บอกคลื่นพร่างเงาดาวราววิมาน
แสงไฟพราววาววับจับเกลียวคลื่น
เรือดาษดื่นตื่นมาล่าอาหาร
ดั่งดาวฤกษ์แห่งท้องทะเลธาร
ราตรีผ่านคืนนี้ไร้วี่แวว
มองทะเลยามนี่ใจพี่เศร้า
มิมีเจ้าคืนนี้ก็ดีแล้ว
แม้ต้นสนยังคงเป็นแถวแนว
แต่เพลงแว่วมิหวานดั่งวานวัน
มองเห็นเตาเผาปิ้งถูกทิ้งขว้าง
กลิ่นหมึกย่างต่างไปจากคืนนั้น
ไร้คู่รักพร่ำพรอดออดอ้อนจันทร์
ลำเรื่อสั่นสนเศร้าคนร้าวราน
ไร้ไฟเรือเหลือแต่ทะเลเหงา
3490
12
0
หน้าส่วนตัว
