โอ้อนาถวาสนาอาภัพนัก เกิดมาพักตร์มิพริ้มเช่นใครเขา หน้าตาแสนขี้เหร่นี่หรือเรา ช่างน่าเศร้าหมองหม่นตรอมตรมใจ เข้าตลาดยิ่งหม่นทนหมองเศร้า เขาด่าเอามิให้มาเข้าใกล้ ตัวก็เหม็นฟันก็ดำน่าช้ำใจ ใครต่อใครรังเกียจเดียดฉันท์เรา ไปอำเภอเธอก็ว่าดูน่าโง่ โถโถโถเรื่องเล็กเล็กยังถามเขา หัวสมองไม่มีเลยหรือเรา เขาด่าเอาให้ช้ำระกำใจ ไปที่ไหนแห่งใดใจยิ่งหม่น มีแต่คนรังเกียจและขับไล่ หน้าก็เหี่ยวใจก็ดำน่าช้ำใน มิมีใครหลงรักเลยสักครา