ยังเยาว์
นั่งรอคอยใจลอยดวงตาแป๋ว
คอยนานแล้วแสนนานเธอไม่โผล่
มือซ้ายหอบเสื้อผ้าหลายกิโล
อพิโธ่มือขวายุ่งรุงตุงนัง
รอคอยนาทีนี้มานานแล้ว
แต่ไม่แคล้วยังต้องคอยมาหลายตั้ง
เดินกลับไปกลับมาอยู่หลายครั้ง
ไม่อาจยั้งหัวใจให้รอกัน
เธอก็รู้ดีว่าฉันรอ...
ทำไมหนอยังให้รออยู่อย่างนั้น
หรือเธอหมดแล้วนะความผูกพัน
สำหรับฉันเธอสำคัญกว่าใครๆ
เพราะฉันขาดขาดเธอไม่ได้
แม้นต่อให้ตู้เย็นเสียไม่หวั่นไหว
โทรทัศน์ฮีสเตอร์จะพังไป
ถึงยังไงขอเธอไว้แค่เครื่องเดียว
เจ้าเครื่องซักผ้าตัวน้อยๆ
อยากให้ค่อยเร่งแรงปั่นหลายเร็วเที่ยว
รีบๆ นะรอซักอยู่นานเชียว
ซักประเดี๋ยวมาดูใหม่ให้เสร็จทัน