อ.วรศิลป์
กลับไปร้านที่เคยกินกลับไปเยือนถิ่นเคยเที่ยวสมัยหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยวแวะเที่ยวท่องไปหลายคราตั้งใจไปกินของอร่อยเฝ้าคอยมานานนักหนารอวันกลับไปพบหน้าคุณป้าเจ้าของร้านดังอาหารอร่อยเหลือคณาร้านป้าลูกค้าคับคั่งเหมือนแจกไม่เอาสตางค์ผู้คนไหลหลั่งมากินวันนี้กลับมาร้านป้าคลับคล้ายคลับคลาเค้าถิ่นหลายอย่างยังดูคุ้นชินฉับพลันได้ยินคนทัก" มองหาใครหรือหลานชายหน้าตาคล้ายเคยรู้จักใช่ไหมที่เคยมาพักนานนักชักจำไม่ได้ "" ใช่ครับ ผมเคยมาพักแต่เนิ่นนานนักห่างหายคุณป้ายังอยู่สบายใช่ไหมไม่เจอเสียนาน "เสียงนั้นพลันตอบทันใด" คุณป้าแกตายแล้วหลานแกเสียที่โรงพยาบาลสามปีล่วงผ่านที่แกตาย "อนิจจังสังขารไม่เที่ยงมิอาจหลีกเลี่ยงชนทั
1117
0
0
หน้าส่วนตัว
