ลูกพราน
ยามตะวันสิ้นลับดับพิภพ
พยับซบโพยมซมระดมถลา
รัศมีสุริยะจะละลา
อสุรา แห่งค่ำจะย่ำเยือน
ละเลงม่านมืดคลุ้มคลุมสถาน
ทิวาวาร อำพันจรัลเลื่อน
เกษมข้อนขาดสนิทและบิดเบือน
ช่วงแห่งเดือนระด่าวดุประทุแทน
สรรพภัยถั่งโถมกระโจมจ้ำ
เข่นขย้ำ กระหายซดสยดแสน
นรชาติสิ้นบุญสกุลแกน
พิภพแม้นท่วมไฟประลัยกัลป์
คะนองครื้นครึกโครมถล่มทลาย
ดังจะหมายสิ้นสุดมนุษย์สวรรค์
กัมปนาทกึกก้องสนองทัณฑ์
ระทึกลั่นสนั่นเลื่อนสะเทือนกาล
อัสนีฟาดพื้นพลิกจะคว่ำ
ขยี้ย้ำ ยำสยบพิภพพล่าน
ทะลวงแหลกหลุดทะลักจักรวาล
ขณะการณ์ บ้าคลั่งเลอะหลั่งมา
กระแสธารเลือดทาไหลบ่าท่วม
นิกร ร่วมร่ำโรยระโหยหา
แวดล้อ