พิมญดา
ฝ่าลมฝนย่ำทนจนเหน็บหนาว
คืนที่ฟ้าไร้ดาวราวเมฆหม่น
ปล่อยชีวิตล่องลอยคอยผจญ
เดินอยู่บนฝันร้ายพ่ายน้ำตา
ขอฝากหวังเอาไว้ได้ไหมหนอ
มาช่วยทอแรงฝันวันเหนื่อยล้า
เหมือนแมงปอปีกบางซัดเซมา
อยากจะหาที่พักพำนักใจ
อันความกรุณาปราณีนั้น
ดุจสายฝนอันชุ่มฉ่ำแต่หนไหน
ขอเพียงเธอจับมือเดินก้าวไป
ก็ส่งผลยิ่งใหญ่ในชีวี
แบ่งที่พักพิงใจให้ฉันบ้าง
เดินมาบนเส้นทางแสงริบหรี่
เหนื่อยและท้อรอฝันที่พึงมี
ฝากคนดีเมตตาอย่า..หมางเมิน
หากว่าเธอเอ็นดูอยู่ใกล้ชิด
จะตามติดเอาใจไม่ห่างเหิน
ยอมเป็นทาสคู่กายหมายเคียงเดิน
ร่วมเผชิญ..โลกสวยด้วยใจเธอ
2607
8
0
หน้าส่วนตัว
