ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
ความรักของ
ฉันกับเธอก็เหมือนเส้นขนาน
ซึ่งไม่มีทางมาบรรจบ-พบกันได้
แม้จะมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน
มากมาย
ก็ไม่มีความหมายอะไรเลย
ซึ่งตัวเธอตัวฉัน นั้นเป็น ผู้หญิง
ใช่ ความจริง ก็เป็น ความจริง
อยู่อย่างนั้น
จะให้อีกฝ่าย เป็นสมบัติ ของอีกฝ่าย
มันคงไม่มีทาง
เพราะเราต่าง ถูกให้
ฟ้าลิขิตมา
+
จะฝืน ตัวตน ของ ตนไปถึงไหน
สักวันต่างคน
ก็ต้องมีทาง
ให้ใฝ่หา
แต่ตอนนี้เส้นทางนั้น
อาจยังไม่ทอดสาย..มา
ให้เธอได้..ใฝ่หา..เท่านั้นเอง
+
สำหรับ ฉัน
ในเวลานี้ เริ่มเข้าใจชีวิต
ที่ถูก-ลิขิต- ไว้
ต้องรู้จบ รู้จำ รู้ทำใจ
เพื่อจะได้
พบทาง--ใฝ่หา --เช่นกัน