somebody
ร้องไห้จนน้ำตากลายเป็นเลือด
บ่อน้ำตาแห้งเหือดและหดหาย
กลุ้มใจนักชีวิตนี้ถูกทำลาย
จนกลับกลายมาอับจนสิ้นหนทาง
จะโทษใครที่ไหนกันได้เล่า
ความว่างเปล่าได้ก่อเกิดความบาดหมาง
มองหาฝันในวันนี้แสนเลือนลาง
มีบางอย่างเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
ก็ตัวเราทำตัวเราให้ต้องเจ็บ
จึงได้เก็บมันเอาไว้ห้ามหึกเหิม
จากนี้ไปจะให้ใครช่วยแต่งเติม
คงจะเพิ่มไม่ได้อีกแล้วใจ
ที่ผ่านมาคิดเองทำเองหมด
ไม่เคยลดช่องว่างจึงหวั่นไหว
ผลสุดท้ายที่ออกมานั้นเป็นไง
ก็เป็นใครที่ต้องเจ็บและทุกข์ทน
อยากให้มันเป็นแค่ฝันทันหรือเปล่า
อลากบอกเล่าเป็นแค่เกมส์ที่ฝึกฝน
แต่ไม่ทันเพราะว่ามันช่างมืดมน
คนที่ทนเขาไม่ทนอีกต่อไป
1159
5
0
หน้าส่วนตัว
