ทิกิ_tiki
เมื่อใดไม่มี ใจ
ตอนหนึ่ง
โคลงสี่สุภาพ
๑
อำลาใจร่ำแล้ว.................อาวรณ์
หวงห่วงสรรพสุนทร..............พร่ำนั้น
ใจเอยจะจากจร.......................เกินจาก..ใจเอย
คิดคร่ำจำจักคั้น......................ข่มแม้นสุดใจ
๒
เหลือเพียงใดฝากไว้............โลกา
เหลือแต่รอยพร่ำหา..................แต่ท้าวฯ
คำสานสั่งวาจา.........................คำฝาก....พานเฮย
ฝันแต่รอยหวานร้าว................ลึกล้นทองภู.ฯ
กลอนสุภาพ(๘)
๓
เบิกหนึ่งในฤดีที่งามงด
ใสสดราวแก้วแพร้วพร่างฝัน
ในบทกวีคลี่กลางหว่างแสงวัน
และ แสงจันทรานั้น...ฉันพบคุณ
๔
ทุกรำพึงละเมอบ
หน้าส่วนตัว
1139
18
0
