ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ
ได้เห็นแล้ว ได้ยินแล้ว
แสงเดือนงามลอดฟ้ามารำไร
ท้ายหมู่บ้านค่ำไหม่ไฟสลัว
แว่วกระดิ่งกริ่งเก่าฝีเท้าวัว
ลูบสายรั้วริมทางอย่างแผ่วเบา
ลมอิดอ่อนโลมลูบจูบลอมฟาง
ยังครืนครางครวญไหวให้ค่ำเหงา
เหงาเสียงหริ่งเคยย้อมเคยกล่อมเกลา
มาคลอเคล้าลมเอื่อยที่เรื่อยริน
ระลึกถึงแผ่นฟ้ารดาดาว
สายเมฆยาวลิบตามาถวิล
หอมอันใดไหวย้อมล้อมลานดิน
มิเทียบกลิ่นหอมบุปผาแรกราตรี
โพ้นโพยมพยับเมฆราวเสกสร้าง
ซับแสงจันทร์เรื่อรางให้จางหนี
แย้มแสงเมฆขลิปทองท่องราตรี
ค่ำคืนนี้งามเหลือเมื่อได้ยล
สายลมเย็นเร้นมากับฟ้าค่ำ
ลมสายนี้ความฉ่ำต่างลมฝน
หอบน้ำค้างไอรื่นชื้นมาปน
เคล้าดินจนหอมหวนอบอวลนัก
ได้ยินแ
1438
0
0
หน้าส่วนตัว
