milkkyway
รอนรอนลมพัดพามาหนาว
แรมร้างร้าวรุ่มเร้าให้เหงาหนอ
ระหว่างอยู่เดียวดายเริ่มทดท้อ
ค่อยค่อยก่อเกิดรู้สึกพาเหงาใจ
วันนี้อยู่ไกลสุดปลายฟ้า
สองตาเฝ้าแลหาอยู่หนไหน
เป็นห่วงเธอยิ่งนักคนห่างไกล
เป็นอย่างไรสบายกายหรือไข้รุ่ม
ยามนี้คงมีเพียงลมที่เป็นเพื่อน
คอยย้ำเตือนให้เราดั่งไฟสุม
นอกหนาวในร้อนมาเร้ารุม
กลัดกลุ้มเดียวดายที่ไกลเกิน
ส่งแรงใจจากฉันคนไกลนี้
ทุกนาทีด้วยความรักไม่ห่างเหิร
แม้อาจดูบางทีเหมือนส่วนเกิน
ดั่งดุ่มเดินอยู่กลางเพียงผู้เดียว
อยากนะอยากจะบอกให้เธอรู้
ว่าเป็นห่วงเธออยู่ใจแน่นเหนียว
แต่บ้างทีดั่งเธออยากอยู่ผู้เดียว
ฉันต้องเหลียวแอบมองทั้งตรอมตรม
จะบอกเธอได้