ตราชู
ปีกุน ปีกูณฑ์
ควันธูปลอยอ้อยอิ่งอวลสิ่งโศก
ความวิโยคยืนยังไม่ยั้งหย่อน
หมายขานพร่ำคำเผยเพื่อเอ่ยพร
ก็ผัดผ่อนด้วยมิกล้าเผยพาที
จวนปีใหม่ไยหมองมาครองคลุ้ม
จุดไฟสุมฟืนซุกสิ้นสุขศรี
มืดหม่นมัวทั่วหน้าทั้งธานี
ถึงต้นปีแปรรวนปั่นป่วนไป
ระเบิดฤกษ์เบิกปีด้วยปี้ป่น
เริ่มซ้อนซับสับสนด้วยตักษัย
เริ่มปีกุนฟุนฟาดเกรี้ยวกราดไฟ
เริ่มปีใหม่ไหม้หมกหัวอกเมือง
คนต่อคนล้นหลามลุกลามกิเลส
จึงก่อเหตุฮึกฮือให้ลือเลื่อง
เอาความเกลียดเคียดไข้แค้นใจเคือง
โหมเพลิงเรืองแรงร่านมารานรอน
น้ำตานองสองเนตรสังเวชหนอ
ถดถอยท้อหฤทัยเหลือไถ่ถอน
รันทดซึ้งถึงศพที่ซบซอน
ทอดกายนอนหน่วงหนาวรวดร้าวนัก
ผู้เพลี่ยง