สหายสุรา...หาเรื่อง

sun strom


คนเมืองลิงVSท่านเรไร
ราตรีเพิ่ง เริ่มต้น ชอบกลนัก
หลบมาพัก สนทนา กับสหาย
หลากเรื่องราว เล่าขาน กันมากมาย
จนน้ำลาย เริ่มเหนียว เปรี้ยวปากจัง
ตามองกัน รู้ซึ้ง ถึงความหมาย
ชวนกันย้าย ที่ใหม่ อย่างใจหวัง
เลือกสถาน บรรเลง มีเพลงฟัง
ฟื้นความหลัง ครั้งเก่า เคล้าดนตรี
สั่งเหล้ามา พร้อมมิกเซอร์ นะเกลอเอ๋ย
เหมือนอย่างเคย เริงร่า ท้าแสงสี
วัยคะนอง ก่อนเก่า นั้นเข้าที
ชีวิตมี สีสัน ในวันวาน
สนทนา เข้าที เป็นปี่เป็นขลุ่ย
ยามได้คุย ลืมทุกข์ สนุกสนาน
ความหลังครั้ง ต่อยตี ตะลีตะลาน
ต่างซมซาน แทบชัก สะบักสะบอม
วีรกรรม ครั้งก่อน สะท้อนสะท้าน
ดั่งผสาน เหล้าอุ ทะนุถนอม
สุราลอย น่าดม ยิ่งกลมยิ่งกล่อม
โชยกลิ่นหอม คลายเครียด ละเมียดละไม
วิธีชง แนะนำ จำให้มั่น
ได้รู้กัน ลอยแก้ว แพร้วไฉน
น้ำแข็งลง โซดาน้ำ ตามเข้าไป
เหลือที่ใส่ เหล้าหนอ พอประมาณ 
ผสมเสร็จ รีบยก กระดกดื่ม
แล้วอย่าลืม เขวี้ยงแก้ว แถวหน้าร้าน
เล็งให้มั่น จะจะ กะกบาล
อย่าอยู่นาน วิ่งไว้ ตัวใครตัวมัน...555 โกยแล้วจ้า....ตัวใครตัวมันว๊อยยยย

ได้ยินเสียงร้องให้ช่วย
ก็เลยรีบมาดู 
แหม...เมื่อเย็นนี้มัทเห็นคนเมืองลิง(พี่อุ๊)
นั่งคุยกับท่านเรอยู่นี่นา เผลอแป๊บเดียว
ก็เป็นอย่างที่เห็นค่ะ
มองแต่ไกล ท่านเรไร นั้นวิ่งลิ่ว
คนถือสิ่ว ตามหลัง ใกล้แล้วหนอ
โป๊ก...เสียงดัง ฟังชัด ล้มตัวงอ
ยังไม่พอ เปรี้ยงปร้าง ดังตามมา
อ้าวนั่นใคร ผมยุ่ง ผ้าถุงหลุด
เฮ้ยอย่าฉุด ซิว้อย มันเหนื่อยหนา
เด๋วป๊าบ ๆ หลายที จากบาทา
อย่ายุ่งน่า จะหาว่า จ๋อไม่เตือน
โอ้..แม่เจ้า ท่านเรไร นิ่งสนิท
ปากก็บิด ตาเบี้ยว ทำท่าเหมือน
เห็นท่านยม ยิ้มแย้ม มาเยี่ยมเยือน
มองลางเลือน ตาค้าง น่ากลัวจัง
คนเมืองลิง มาถึง ไม่ชักช้า
แบกขึ้นบ่า ร้องเรียก ด้วยความหวัง
ช่วยด้วยค้า ช่วยด้วย คนหัวพัง
ไม่อยากฝัง ช่วยพา หาหมอที
อาทิตย์ส่อง ต้องตัว ตาขยับ
กระพริบปรับ สายตา หันหน้าหนี
ทำหน้างง เอตัวกู เป็นไรนี่
มานอนที่ ไม่ต้องการ ได้อย่างไร
สาวชุดขาว ถือเข็ม ยาวตั้งศอก
เอ่ยปากบอก อยู่นิ่งๆ ห้ามร้องไห้
โอ้ย...เบา ๆ เสียงท่านเร ร้องจากใจ
ต่อนี้ไป จะไม่เมา อีกแล้วเอย
				
comments powered by Disqus
  • กี้เรน ..หลุดโลก..

    26 มกราคม 2548 08:20 น. - comment id 415244

    ..โห้ยย ..  กว่าเรน ..จามาถึง..  พี่มัท..
     ..
     แป้ปป ..ๆ  ..  นะคะ ..
        เรนต่อ .. ใหม่ ..
  • พายุ สุริยะ

    26 มกราคม 2548 08:28 น. - comment id 415245

    ... อ่านแล้วเมาเลย จ้า ...
       นอนไม่หลับ คิดถึงใคร ใจอยากรู้
             คิดถึงผู้ อยู่ห่างไกล ใช่ไหมหนอ
       มองดูรูป จูบกระดาษ น้ำตาคลอ
             ปล่อยให้รอ  แล้วไม่มา น่าน้อยใจ 
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    26 มกราคม 2548 12:48 น. - comment id 415315

    อิอิ คงจะเมาไปด้วยกันมั๊ง ดูแล้วคนแต่งน่าจะเมาหนักกว่าเพื่อน อิอิ
  • แม่จิตร

    26 มกราคม 2548 13:10 น. - comment id 415329

    อิอิ เห็นด้วยกับพี่ฤกษ์ครับ
    ไปเมามาที่ไหนเหรอมัท อิอิ
  • กอกก

    26 มกราคม 2548 15:49 น. - comment id 415388

    ขำค่ะ..สงสารน้องมัท
    กว่าน้องเรนจะมาถึง น้องมัทก็แสนเหนื่อย..
    น้องพายุ ก็มาพ้อ
    หลานฤกษ์ก็มากระหน่ำว่าน้องมัทเมาเปล่า
    น้องยศก็มาเป็นลูกคู่หลานฤกษ์
    
    ช่วงนี้พี่ปรายติดภาระกิจ 1,000 ล้าน จึงมาช้าไปหน่อย
    เอาเป็นว่าเดี๋ยวไปช่วยว๊ากคุณต่อให้นะ ว่าอย่าร้องเสียงดัง ฮะ ฮะ ฮ่า
    สวัสดีค่ะ
    
  • ลอยไปในสายลม

    26 มกราคม 2548 19:18 น. - comment id 415459

    อ่านะ
    อิ อิ
    แล้วใครจะอยู่รอดคะเนี่ย
    อิ อิ..
  • ชัยชนะ

    26 มกราคม 2548 21:15 น. - comment id 415538

    ว่าจะอมยิ้มแล้วเชียว
    
    ไหงหัวเราะหลุดออกมาได้55555555555
    
    ห่วงน้องจ๋อ ไม่เห็นรายงานจากแพทย์ หรือจากตำรวจ หรือจากสัปเหร่อ
    บอกมาว่าเป็นอะไรหรือเปล่าครับ
    
  • คนเมืองลิง

    26 มกราคม 2548 22:07 น. - comment id 415559

    ฮ้าดดดดเช้ยยย มีคนแอบนินทาเห็นๆนี่เอง 
    พี่ชัยขา ที่ถามเนี่ย เพราะห่วงหรือว่าสม...คะคุณพี่ แงๆๆๆ..ยังไม่ตาย อาการยังครบสามสิบสองเจ้าค่ะ ดีนะ ที่จองศาลาแก้เคล็ดไว้ก่อน 555
    
    คนขว้างแก้ว แจวอ้าว ลืมเราได้ 
    ท่านเรไร นำหน้า ม้าเรียกพี่ 
    คนเมืองลิง ชิ่งไกล ไม่รอรี 
    สร่างทันที โกยแน่บ แทบไม่ทัน
    
    พวกเจ้าถิ่น แลเห็น เป็นโขยง 
    เหมือนเห็นโลง ตรงหน้า แทบอาสัญ 
    คราวนี้คง ดับดิ้น สิ้นชีวัน 
    โดนตะบัน แน่เรา เอาไงดี  
    
    จ๋อเร็วรี่ ชิ่งหลบ บนคบไม้
    ท่านเรไร เสร็จโจทย์ หมดทางหนี
    ตุ้บตั้บตื้บ ชุดใหญ่ แถมใจดี
    โป๊กอีกที ศรีษะ กะกบาล
    
    พอโจทย์ถอย จ๋อตรง ลงมาช่วย
    อย่าเพิ่งม้วย มรณะ อวสาน
    รีบพาไป รักษา พยาบาล
    ดูอาการ เข็นไป ไอซียู
    
    คุณหมอมา ตาลาย คล้ายท่านยม
    ร้องระงม ข้าไม่ไป ให้หนวกหู
    จ๋อสะกิด ท่านเร เหล่ตาดู
    ท่านยังอยู่ ยังไม่ตาย โวยวายจัง
    
    ...ยังไม่ต๊ายยยยยท่านเรไร คราวหน้าแก้ตัวใหม่เน๊าะ 555
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    27 มกราคม 2548 11:28 น. - comment id 415697

    มาติดตามสถานการณ์ต่อจากคุณอุ๊เล่าจ๊ะ
    ที่แท้เป็นอย่างนี้เอง...อิอิ
    
    สวัสดีคุณมัดหมี่จ๊ะ
    ..............................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • rain..

    27 มกราคม 2548 22:25 น. - comment id 415887

    ..พี่อุ๊ ..แบกพี่เรไร ..ขึ้นบ่า..
     เรนเห็นหน้า .. แล้วสงสาร..
       พี่เร .. ก็ ..หน้าบาน ..
     แกล้งหลับนาน .. บนบ่าพี่สาวเรน .. อิอิอิ ..
    
           โห้ยย ..หลบเร็ว..!!.. ดิคะ ..พี่สาว..
     หมอถือเข็มย๊า ว ..ยา ว .. ห้าหลา ..
       ตอนนี้ ..  หมอกำลัง .. เดินมา..
      เรนจะพา ..  ไปหลบ ..หมอเอย ..
               
             ..อิอิอิ ..
        ซาแว้ปป ..
     
     
    
  • Ar~din

    28 มกราคม 2548 10:19 น. - comment id 416067

    555 สงสัยจาเมากานทั้งหมดเหอๆๆๆ คนอ่านจาร่วมเมาด้วยคนแล้วนะก้ะ เอ้กๆๆ 
    
    ยังไงก็เมาไม่ขับ รักษาสุขภาพกานด้วยเน้อ
  • extreme life

    28 มกราคม 2548 14:52 น. - comment id 416234

    เมาไม่เก๋า
    เราเข้านอน ^o^
  • sun strom

    7 กุมภาพันธ์ 2548 09:12 น. - comment id 421435

    แว๊บ.....มาแย้วอะ
    เมาพึ่งสร่าง
    พึ่งได้เข้ามาตอบเพื่อนอะค่ะ
    
    แต่ละคนก็แหมมมมมมมม
    มัทม่ายมาวววซักหน่อย
    ดื่มก็ม่ายดื่มมมมมม 
    แค่จิ๊บนิด ๆ ที่ละโหลเท่านั้นเอง
    
    ขอบพระคุณมาก ๆ นะคะ
    พี่อุ๊เป็นไงถามท่านเรไรเองนะเจ้าคะ
    ครายม่ายมาววววก็กลับไปนอน
    บ้านใครบ้านมันนะเจ้าคะ
    ครายที่มาววววอยากมาวววววก็ต่อก็มี
    อีกเป็นหลายโหลเจ้าค่ะ
    แต่ต้องจ่ายตังค์นะ
    แล้วห้ามเขวี้ยงแก้วเปะปะ
    เหมือนท่านเรนะเจ้าคะ
    
    มัทก้นเบ้อเริ่มวิ่งม่ายไหว
    หนักก้นอะ อิอิ......
    เหอ ๆ ๆ ๆๆ 
    
    อีกไม่นานจะเปิดบ้านเลี้ยงดูปูเสื่อเพื่อนทุกคนเลยยยยยยยยยยย
    
    รอนิดนะคะ
  • หมอผีจีน

    20 พฤษภาคม 2548 21:32 น. - comment id 469736

    เพราะดีค่ะ เหมือนอ่านจากกวีสุนทรภู่เลย ช่ายเลยโดนใจชั้นเลย อิอิ19.gif41.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน