มหานคร

บพิตร

@ กว้างใหญ่วิไลฟ้ามหานคร
หอบเสื่อสาดมุ้งหมอนมาแต่ไหน?
สู่กรุงมุ่งหวังความตั้งใจ
คือสิ่งใดหนอเจ้าที่เข้ามา
หรือบ้านเกิดยากแค้นขัดสน
จึงดั้นด้นเดินทางไกลไม่ชักช้า
จากบ้านเกิดถิ่นเคยอยู่อู่ข้าวปลา
ทางข้างหน้าในเมืองใหญ่ใครบอกกัน
หรือแสงสีเมืองหลวงทวงถามเจ้า
คอยยั่วเย้านี่คือทางสร้างสวรรค์
มิเคยหลับเริงรื่นทั้งคืนวัน
เจ้าเคยฝันทุกสิ่งมีที่กรุงไกร
ตึกรามสูงเสียดฟ้าน่าสัมผัส
เส้นทางลัดลอยฟ้าน่าชมไหม?
มุดลงดินก็มีสร้างทางรถไฟ
โรงงานใหญ่รอรับเจ้าเข้าทำงาน
@ ตัดสินใจลาพี่น้องล่องเข้ากรุง
ความฝันฟุ้งเปี่ยมหวังดังกล่าวขาน
สมคำลือนึกไม่ถึงตะลึงลาน
สูงตระหง่านตึกระฟ้าน่าชื่นชม
คนมากมายยื้อแย่งมาแข่งขัน
ทุกคืนวันเหงาหงอยพลอยขื่นขม
หลับตาลงคราใดให้ตรอมตรม
เอนกายล้มนอนผวาทุกคราคืน
ล้วนแปลกหน้าผู้คนบนทางกว้าง
เหมือนเวิ้งว้างกลางทุ่งใหญ่ไม่อาจฝืน
เมืองยิ่งใหญ่ใยไม่มีที่ให้ยืน
ที่หยิบยื่นคือยุ่งยากอย่างเยือกเย็น
กับหมอนมุ้งที่ซุกกายใต้ตึกสูง
เคยหมายมุ่งสุขสบายไร้ทุกข์เข็ญ
ความเป็นจริงคือยากแค้นแสนลำเค็ญ
ขอหลบเร้นอายหน้ามหานคร.