เยือนมิตร(ต่อ)

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

       หากอยู่หลายวันกันคง
พาเพื่อนชมดงได้หลาย
น้ำตกตาดผานาทราย
สวนไม้เรือกป่าน่าเยือน
	มีมิตรมาต่อเติมไฟ
คงมีแรงใหม่ดอกเพื่อน
เหนื่อยหน่อยนะก่อนเนาเรือน
น้องนุชของเพื่อนแกร่งจริง
	ไม่พูดไม่คุยดุ่ยดุ่ม
ลัดเลาะเหวลุ่มดุ่มนิ่ง
กล้าเองเหนื่อยนะประวิง
หวั่นชิงท้อที่กลางทาง
	โน่นไงหลังคาหมู่บ้าน
แลเห็นเรือนชานได้บ้าง
เสียงตำข้าวเบาเลือนบาง
แล้วหนักขึ้นอย่างน่าฟัง
	เคยตำข้าวไหมนงนุช
ตอนออกค่ายฯกุดผักปลั่ง
ตอนนั้นปี 2 กระมัง
ยังได้กินข้าวซ้อมมือ
	ตำข้าวฝัดข้าวได้ข้าว-
ปลายข้าวรำอ่อนอีกอื้อ
เหนื่อยอ่อนโรยล้าตาปรือ
ก่อนถือถังข้าวคืนเรือน
	นุชลืมแต่ผมจำแม่น
นายเพียมีแผนอำเพื่อน
นุชเพียเปรียบราวดาวเดือน
บ่เลือนแต่คราวเยาว์วัย
	ค่ายฯของเหล่าชาวนิสิต
คิดแล้วก็ทึ่งวัยใส
เรียนรู้จากเหล่าชาวไพร
รักประชาไทยเป็นทุน
	เพลงค่ายฯยังตรึงกมล
ทุกคนที่คบอบอุ่น
ร้องเพลงดอกไม้ให้คุณ-
กับแสงดาวแห่งศรัทธา
	ห่างกันไปยี่สิบปี
เพลงนี้แน่นหนักนักหนา
ดีไหมพร้อมหน้าพร้อมตา
เรามาย้อนวันย้อนเพลง
	ให้นุชเป็นนักร้องนำ
เพีย-กล้า คนทำเป็นเก่ง
เล่นคอร์ดเอาความครื้นเครง
บรรเลงอยู่รอบกองไฟ
	เรือนเราอยู่ไร่ริมน้ำ
คงรับเพื่อนฉ่ำใจได้
ที่ฟังว่ามาว่าจะใด
พอใจโปรดยิ้มแย้มพลัน
-------------------------------
	อยากยิ้มอยากยั่วแย้มโยงขัน
นุชบ่ลืมคืนวัน.......แต่น้อย
มิตรภาพอิ่มราวจันทร์..พราวผ่อง
จันทร์ส่องวาวบ่พร้อย.....พร่างฟ้าพาเขษม
	เอมใจเอมอิ่มซึ้ง.....ทรวงขวัญ
เยือนถิ่นอยากชมจันทร์.ห่างเศร้า
ชื่นชมพี่นานครัน.....คราวก่อน   พี่เอย
สองพี่พาเอ่ยเว้า.....ออดซึ้งคำนึงนาน
----------------------------------------
to  be   continue