พิภพพื้นสะอื้นอึ้งรำพึงพร่ำ กำสรวลซ้ำโศกโศกาแทบอาสัญ เมื่อสายน้ำมิอ่อนเอื้อเกื้อชีวัน จึงซัดซ่านธารกระแสแก่แผ่นดิน ประกอบก่อต่อเป็นคลื่นทะมึนมั่น แล้วซัดซ่านสายธารแท้กระแสสินธุ์ มุ่งหน้านำทำลายล้างข้างแผ่นดิน สลายสิ้นชนชีพไทยได้สังเวย ดารดาษกลาดเกลื่อนศพบรรจบฟ้า ทรายโสภาต่างเมรุเรียงเคียงเขนย เศษซากไม้ต่างหมู่หมอนนอนก่ายเกย ทะเลเอ๋ยดั่งมัจจุราชพิฆาตชน ทะเลคลื่นทะมึนฟ้ามาพัดผ่าน ดินเดือดดาลพาลร่ำร้องก้องเวหล ฤาจะสู้ธารน้ำใจไทยทุกคน ที่หลั่งล้นซับน้ำตาผู้อาทร
วิจิตรวาทะลักษณ์ 3 มี.ค. 2548 01:50 น. - ID 72103 
849
4
0
3 มีนาคม 2548 10:12 น. - comment id 433939
เขียนเป็นแถวตอนลึกสิจ๊ะ อ่านสะดวกกว่า
3 มีนาคม 2548 12:22 น. - comment id 433991
อืม ยินดีต้อนรับสู่บ้านใหม่จ้า แต่งได้ดีค่ะ
3 มีนาคม 2548 14:02 น. - comment id 434061
ท่าจะให้ดัเลยนะ ทำอย่างคุณ อัลบอกแล้ว ใส่ ภาพ ให้ชวนเข้ากับเนื้อ หา จะดูดีมาก ๆ เลยนะ ขอบอก
3 มีนาคม 2548 16:16 น. - comment id 434125
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
3 มีนาคม 2548 19:38 น. - comment id 434196
งานสวยจ่ะ.. ^___^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
