@ โอ้คุณครูในมือถือเพียงชอล์ก ปากพร่ำบอกสอนสั่งอย่าฉาดฉาน สอนศิษย์ให้ได้มีวิชาการ มุ่งทำงานเป็นครูผู้อารี @ มัจจุราชยืนมองจ้องเขม็ง ยกปืนเล็งตรงร่างอย่างภูตผี กระหายเลือดอสูรร้ายไม่ใยดี ครูผู้มีแต่ให้ไร้มลทิน @ เสียงปืนร้ายแผดร้องก้องสนั่น ร่างครูพลันล้มกองต้องด่าวดิ้น เลือดสีแดงไหลนองกองกลางดิน ตายเฝ้าถิ่นแดนใต้ถิ่นไทยงาม @ ครูคือครูผู้ให้ใช่นักรบ กลายเป็นศพฝังดินถิ่นสยาม เด็กร่ำไห้เสียงก้องร้องประณาม คนเลวทรามชั่วช้าน่าละอาย @ ครูทำผิดสิ่งใดใคร่รู้นัก ที่ประจักษ์คือนำทางสร้างความหมาย ให้ความรู้สอนสั่งทั้งหญิงชาย เหล่าผีร้ายมาฆ่าครูหนูทำไม? @ เห็นแท่งชอล์กกับกระดานที่ว่างเปล่า ฝุ่นชอล์กขาวบางพร่าน้ำตาไหล หยิบแท่งชอล์กเขียนฝากจากหัวใจ ขอได้ไหม? ขอครูหนูคืนมา
บพิตร 16 ม.ค. 2550 13:38 น. - ID 97269 
1406
1
0
16 มกราคม 2550 15:17 น. - comment id 646649
สิ่งเหลือไว้ให้รู้คือคำสอน พร้อมอ้อนวอนศิษย์น้อยหมั่นศึกษา หาความรู้คู่ความดีมีวิชา ความก้าวหน้าของสังคมครูต้องการ แด่คุณครูทุกๆท่าน
17 มกราคม 2550 15:28 น. - comment id 647027
เขียนได้ใจจริงๆ นับถือ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
