จันทร์แรมแสงอ่อนกลางฟ้า ดาราสีแสงเฉิดฉาย ริ้วลมโชยเมฆละลาย พร่างพรายนาฏลีลา ชายหนุ่มนั่งมองเคลื่อนไหว ฝันไกลไปถึงท้องฟ้า พิศเพ่งพื้นหลังดารา เพื่อหาซึ่งความไม่มี ดวงดาวขาวงามจรัส ผูกมัดมายาแสงสี เข้าใจคือแดนสุขาวดี สุขีเป็นนิจนิรันดร์ แต่ดาวหาได้สถิต เป็นนิจบนสรวงสวรรค์ ย่อมมีคราววูบดับพลัน ย่อมวันสิ้นแล้วความดี ข้ามไกลไปกว่าโสฬส ไร้บทไร้กาลเคลื่อนไหว เพียงธรรมดำรงเป็นไป ถวิลดวงใจบัดดล ความมืดนั้นคือความสว่าง สวยพร่างกลายมืดสับสน ตาบอดคือธรรมนำยล หลุดพ้นมายาทั้งปวง หลับตาเพ่งมองจันทร์เจ้า เห็นเงาเพียงว่ายโลกกว้าง ลืมตามาพบจันทร์ดวง ตักตวงแสงดาวตามเคย
กฤตศิลป์ ชินบุตร 18 ธ.ค. 2551 01:04 น. - ID 121437 
1881
3
0
18 ธันวาคม 2551 06:19 น. - comment id 925454
จันทร์แรมก็จะกลับมาแจ่มเจิดฟ้าอีกครั้งค่ะ
18 ธันวาคม 2551 07:39 น. - comment id 925467
จันทร์แรมมืดมนหนทาง ปล่อยวางไปบ้างวางเฉย หมุนเวียนสับเปลี่ยนเช่นเคย เปล่าเลยช่างมันจันทรา
18 ธันวาคม 2551 07:41 น. - comment id 925468
หน้าส่วนตัว
จันทร์แรมวะแวมวับ
ชวนน้องนับดาวพราวใส
แสงส่องผ่องอำไพ
ณ ราตรีที่หนาวเย็น
18 ธันวาคม 2551 10:16 น. - comment id 925540
ชอบจังคะ
18 ธันวาคม 2551 16:17 น. - comment id 925716
คุณ Salukphin ครับ กฤตศิลป์เห็นด้วยครับ คุณกันนา ครับ ใช่ครับปล่อยวางจะได้เบา ขอบคุณคุณครูกระดาษทราย และกำลังใจจากคุณ krajokngao
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
