ทะเลหมอกโพลนขาวจรดราวฟ้า ชะง่อนผาสูงชันมิหวั่นไหว สายลมเย็นโบกพัดสะบัดไกว ต้นไม้ใหญ่ยืนทะนงอย่างคงทน อาทิตย์เช้าสาดแสงแข่งหมอกขาว น้ำค้างพราวกิ่งใบคล้ายฝอยฝน เวิ้งผืนหญ้าห่มดอยเมฆลอยวน งามเหลือล้นมวลบุปผาร่าเริงลม เจ้านกน้อยขับขานประสานเสียง ส่งสำเนียงแว่วหวานผสานผสม ดั่งเชื้อเชิญมาช่วยกันชื่นชม ช่างงามสมเขาป่าฟ้าพึ่งกัน ภูลังกา ทอดยาวราวภาพวาด แสงส่องสาดสุดสายถึงปลายฝัน สายลมพลิ้วป่าผืนทั้งคืนวัน ดุจสวรรค์บนดินถิ่นพะเยา.
บพิตร 28 ม.ค. 2552 09:33 น. - ID 122606 
1779
3
0
28 มกราคม 2552 10:59 น. - comment id 941989
น่าไปเที่ยวจัง
28 มกราคม 2552 11:35 น. - comment id 942007
ให้หวลคิดถึงถิ่นเนาว์คราวยังชื่น ยามค่ำคืนกับยอดชู้...ภูลังกา เสียงเรไรเป็นพยานซ่านพนา พี่ไม่กล้านอกใจในโฉมตรู ..แบบว่ามีอดีตที่ภูลังกาเหมือนกันครับ..แต่ว่าเป็นภูลังกาที่บ้านแพง นครพนมครับ
28 มกราคม 2552 13:34 น. - comment id 942043
ยังไม่เคยไปเลยค่ะ
28 มกราคม 2552 14:54 น. - comment id 942083
เขียนได้เห็นภาพดีจังคะ จินตนาการไปได้เห็นภาพไปด้วยได้เลย
28 มกราคม 2552 19:54 น. - comment id 942218
จะต้องไปแน่ๆๆ..ชาตินี้
28 มกราคม 2552 23:49 น. - comment id 942356
ลุงแทนมีความหลังทั้งภูลังกานครพนม และภูลังกา ถิ่นพะเยา สองเด้งเลย
ให้เจ้าบ้าน
29 มกราคม 2552 13:30 น. - comment id 942564
เพราะจังเขียนได้ดีมากก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
