หน้าส่วนตัว
ชายชรา
ซ่อนตัวตนมิอยากให้ผู้ใดเห็น
เพราะลำเค็ญชีวิตเคยคิดฝัน
ต้องพังลงกับตาเจ็บจาบัลย์
ทุกคืนวันขมขื่นยิ้มฝืนทน
ยอมพ่ายแพ้ทุกอย่างที่ขวางหน้า
ใครจะมาหรือจะไปมิใคร่สน
เหมือนสิ้นไร้ปลีกตัวมืดมัวมน
ปล่อยผู้คนหยามให้สะใจพอ
กระท่อมไม้กลางป่าที่อาศัย
เก็บพืชผักกินไปเห็ดไม้หน่อ
ใครเห็นก็กล่าวหาไอ้บ้าบอ
บ้างด่าทอหลายคำจนหนำใจ
คล้ายนินจาป่าเขาไม่เข้าเรื่อง
สังคมเมืองช่วงชิงความยิ่งใหญ่
ชายชราซ่อนร่างอยู่กลางไพร
อาบน้ำใสไหลหลั่งมาจากป่าภู
ใครจะเรียกไอ้บ้าหรือว่าปราชญ์
ก็แค่วาดถ้อยจำนรรจ์ให้มันหรู
หลายคนต่างหวาดผวาเมื่อมาดู
"ซดเลือดหมูดิบแล้วข้าหันมามอง!"ฯ
อริญชย์
๒๓/๔/๒๕๕๕
บุญเพิ่ม 21 มิ.ย. 2555 13:40 น. - ID 144799 
1401
0
0
21 มิถุนายน 2555 14:46 น. - comment id 1235933
ขอบคุณพี่บุญพร้อมที่แวะเข้ามาวิจารณ์อ่านกลอนเล่น บทกลอน เป็นเพียงจินตนาการแต่งเล่น ๆ กลอนพาไปฮะ ชายคนนี้ไม่มีตัวตนจริง ๆ แล้วล่ะในโลกปัจจุบัน ว่าจะแต่งแนวปรัชญา แต่อ่านแล้ว มันยุ่ย ๆ ยังไงไม่รู้เน๊าะ ทุกท่าน อิอิ หวังว่าทุกท่านคงให้อภัย ไม่ถือสากันเน๊าะ
21 มิถุนายน 2555 14:29 น. - comment id 1236125
ไปเจอชาย ที่ว่า ในป่าไหน หรือจะใช่ นายบุญเพิ่ม เคลิ้มหลับฝัน ถ้าเป็นจริง เชินบุญพร้อม ไปนำกัน ข้อยบ่ยั่น พร้อมรับ จับปอบดู
21 มิถุนายน 2555 18:36 น. - comment id 1236443
เขียนได้ดีมากครับ ขอชื่นชมครับ
22 มิถุนายน 2555 09:41 น. - comment id 1236475
ทั้งบุญเพิ่มและบุญพร้อมล้อมวงชิด สุนทรวิทย์สะกิดเอาขอเข้าร่วม กินหมูดิบเลือดซิบๆ หยิบใส่รวม ปากเลือดท่วมโซ้ยซกเล็กไม่เบรคเลย ผ่านไปเห็นจึงตกใจอะไรนี่ ! คนหรือผี ขยี้ตาภาพยังเผย หรือหลงไปในบ้านผีดังที่เอ่ย โปรดเฉลยเผยความจริงอ้างอิงมา กลอนปรัชญาของบุญเพิ่มเริ่มน่ากลัว..อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
