หน้าส่วนตัว
แล้วสุดท้ายปลายทางก็ว่างเปล่า
แล้วสุดท้ายปลายทางก็ว่างเปล่า
เพียงสืบเท้าเหยียบหยั่งถึงฝั่งฝัน
ไม่มีสิ่งเลอค่าเลิศลาวัณย์
ซึ่งเฉิดฉันเคยคิดพิชิตชัย
ยิ่งโดดเดี่ยวกว่าเดิมที่เริ่มต้น
เยือกเย็นจนเศร้าหมองแอบร้องไห้
คิดทบทวนทางมาด้วยอาลัย
ดูสดใสมากมายกว่าปลายทาง
เคยมีเพื่อนร่วมเดินเผชิญโชค
สุขหรือโศกเติมใจกันไม่สร่าง
อาศัยแค่แสงเดือนส่องเลือนราง
ยังก้าวอย่างครื้นเครงนักเลงกลอน!ฯ
อริญชย์
๓๑/๑/๒๕๕๖
บุญเพิ่ม 1 ก.พ. 2556 19:17 น. - ID 146571 
2737
1
0
1 กุมภาพันธ์ 2556 21:58 น. - comment id 1254569
ก้าวสู่ทาง ว่างเปล่า แสนเหงาเงียบ สองเท้าเหยียบ ย่องไป อย่าไหวหวั่น ถึงเดียวดาย เหว่ว้า จนจาบัลย์ เพียงแสงจันทร์ ส่องให้ ได้ก้าวเดิน ยังมีเพื่อน ร่วมทาง เคียงข้างคู่ เหลียวมาดู ปรึกษา อย่าขัดเขิน ร่างกวี ที่ปอง ต้องจำเริญ มาร่วมเชิญ ช่วยกัน ร่วมจรรโลง
3 กุมภาพันธ์ 2556 19:02 น. - comment id 1254635
ขอบคุณ คุณคนกรุงศรีฯ ที่ร่วมแต่งกลอนเสริมได้อย่างไพเราะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด